Déclinaison / Conjugueur latin
adfĭgūro - Diathèse active
(adfĭgūro, adfĭgūras, adfiguravi, adfĭgūrāre, adfiguratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adfĭgūro |
| II sing. | adfĭgūras |
| III sing. | adfĭgūrat |
| I plur. | adfĭgūrāmus |
| II plur. | adfĭgūrātis |
| III plur. | adfĭgūrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adfĭgūrābam |
| II sing. | adfĭgūrābas |
| III sing. | adfĭgūrābat |
| I plur. | adfĭgūrabāmus |
| II plur. | adfĭgūrabātis |
| III plur. | adfĭgūrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adfĭgūrābo |
| II sing. | adfĭgūrābis |
| III sing. | adfĭgūrābit |
| I plur. | adfĭgūrabĭmus |
| II plur. | adfĭgūrabĭtis |
| III plur. | adfĭgūrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | adfiguravi |
| II sing. | adfiguravisti |
| III sing. | adfiguravit |
| I plur. | adfiguravĭmus |
| II plur. | adfiguravistis |
| III plur. | adfiguravērunt, adfiguravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adfiguravĕram |
| II sing. | adfiguravĕras |
| III sing. | adfiguravĕrat |
| I plur. | adfiguraverāmus |
| II plur. | adfiguraverātis |
| III plur. | adfiguravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adfiguravĕro |
| II sing. | adfiguravĕris |
| III sing. | adfiguravĕrit |
| I plur. | adfiguraverĭmus |
| II plur. | adfiguraverĭtis |
| III plur. | adfiguravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | adfĭgūrem |
| II sing. | adfĭgūres |
| III sing. | adfĭgūret |
| I plur. | adfĭgūrēmus |
| II plur. | adfĭgūrētis |
| III plur. | adfĭgūrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adfĭgūrārem |
| II sing. | adfĭgūrāres |
| III sing. | adfĭgūrāret |
| I plur. | adfĭgūrarēmus |
| II plur. | adfĭgūrarētis |
| III plur. | adfĭgūrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | adfiguravĕrim |
| II sing. | adfiguravĕris |
| III sing. | adfiguravĕrit |
| I plur. | adfiguraverĭmus |
| II plur. | adfiguraverĭtis |
| III plur. | adfiguravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adfiguravissem |
| II sing. | adfiguravisses |
| III sing. | adfiguravisset |
| I plur. | adfiguravissēmus |
| II plur. | adfiguravissētis |
| III plur. | adfiguravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adfĭgūra |
| II plur. | adfĭgūrāte |
| FUTUR |
| II sing. | adfĭgūrāto |
| III sing. | adfĭgūrāto |
| II plur. | adfĭgūratōte |
| III plur. | adfĭgūranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adfĭgūrans, antis |
| FUTUR |
| adfiguratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| adfĭgūrāre |
| PARFAIT |
| adfiguravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adfiguratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adfiguratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adfĭgūrandi |
| Datif: | adfĭgūrando |
| Accusatif: | ad adfĭgūrandum |
| Ablatif: | adfĭgūrando |
| SUPIN |
| adfiguratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADFIGURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|