Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | adfinis |
| Gen. | adfinis |
| Dat. | adfini |
| Acc. | adfinem |
| Abl. | adfini |
| Voc. | adfinis |
| PLURIEL |
| Nom. | adfines |
| Gen. | adfinĭum |
| Dat. | adfinĭbus |
| Acc. | adfines |
| Abl. | adfinĭbus |
| Voc. | adfines |
| SINGULIER |
| Nom. | adfinis |
| Gen. | adfinis |
| Dat. | adfini |
| Acc. | adfinem |
| Abl. | adfini |
| Voc. | adfinis |
| PLURIEL |
| Nom. | adfines |
| Gen. | adfinĭum |
| Dat. | adfinĭbus |
| Acc. | adfines |
| Abl. | adfinĭbus |
| Voc. | adfines |
| SINGULIER |
| Nom. | adfine |
| Gen. | adfinis |
| Dat. | adfini |
| Acc. | adfine |
| Abl. | adfini |
| Voc. | adfine |
| PLURIEL |
| Nom. | adfinĭa |
| Gen. | adfinĭum |
| Dat. | adfinĭbus |
| Acc. | adfinĭa |
| Abl. | adfinĭbus | |