Déclinaison / Conjugueur latin
adiūdĭcor - Diathèse passive
(adiūdĭco, adiūdĭcas, adiudicavi, adiūdĭcāre, adiudicatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adiūdĭcor |
| II sing. | adiūdĭcāris, adiūdĭcāre |
| III sing. | adiūdĭcātur |
| I plur. | adiūdĭcāmur |
| II plur. | adiūdĭcamĭni |
| III plur. | adiūdĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adiūdĭcābar |
| II sing. | adiūdĭcabāris, adiūdĭcabāre |
| III sing. | adiūdĭcabātur |
| I plur. | adiūdĭcabāmur |
| II plur. | adiūdĭcabamĭni |
| III plur. | adiūdĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adiūdĭcābor |
| II sing. | adiūdĭcabĕris, adiūdĭcabĕre |
| III sing. | adiūdĭcabĭtur |
| I plur. | adiūdĭcabĭmur |
| II plur. | adiūdĭcabimĭni |
| III plur. | adiūdĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adiudicatus, a, um sum |
| II sing. | adiudicatus, a, um es |
| III sing. | adiudicatus, a, um est |
| I plur. | adiudicati, ae, a sumus |
| II plur. | adiudicati, ae, a estis |
| III plur. | adiudicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adiudicatus, a, um eram |
| II sing. | adiudicatus, a, um eras |
| III sing. | adiudicatus, a, um erat |
| I plur. | adiudicati, ae, a eramus |
| II plur. | adiudicati, ae, a eratis |
| III plur. | adiudicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adiudicatus, a, um ero |
| II sing. | adiudicatus, a, um eris |
| III sing. | adiudicatus, a, um erit |
| I plur. | adiudicati, ae, a erimus |
| II plur. | adiudicati, ae, a eritis |
| III plur. | adiudicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adiūdĭcer |
| II sing. | adiūdĭcēris, adiūdĭcēre |
| III sing. | adiūdĭcētur |
| I plur. | adiūdĭcēmur |
| II plur. | adiūdĭcemĭni |
| III plur. | adiūdĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adiūdĭcārer |
| II sing. | adiūdĭcarēris, adiūdĭcarēre |
| III sing. | adiūdĭcarētur |
| I plur. | adiūdĭcarēmur |
| II plur. | adiūdĭcaremĭni |
| III plur. | adiūdĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adiudicatus, a, um sim |
| II sing. | adiudicatus, a, um sis |
| III sing. | adiudicatus, a, um sit |
| I plur. | adiudicati, ae, a simus |
| II plur. | adiudicati, ae, a sitis |
| III plur. | adiudicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adiudicatus, a, um essem |
| II sing. | adiudicatus, a, um esses |
| III sing. | adiudicatus, a, um esset |
| I plur. | adiudicati, ae, a essemus |
| II plur. | adiudicati, ae, a essetis |
| III plur. | adiudicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adiūdĭcāre |
| II plur. | adiūdĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adiūdĭcātor |
| III sing. | adiūdĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | adiūdĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adiudicatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adiūdĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adiudicatus, a, um esse |
| Plurale: | adiudicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adiudicatum esse |
| GERUNDIVO |
| adiūdĭcandus, a, um | |