Déclinaison / Conjugueur latin
adplĭcor - Diathèse passive
(adplĭco, adplĭcas, adplicavi, adplĭcāre, adplicatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adplĭcor |
| II sing. | adplĭcāris, adplĭcāre |
| III sing. | adplĭcātur |
| I plur. | adplĭcāmur |
| II plur. | adplĭcamĭni |
| III plur. | adplĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adplĭcābar |
| II sing. | adplĭcabāris, adplĭcabāre |
| III sing. | adplĭcabātur |
| I plur. | adplĭcabāmur |
| II plur. | adplĭcabamĭni |
| III plur. | adplĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adplĭcābor |
| II sing. | adplĭcabĕris, adplĭcabĕre |
| III sing. | adplĭcabĭtur |
| I plur. | adplĭcabĭmur |
| II plur. | adplĭcabimĭni |
| III plur. | adplĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adplicatus o adplicitus, a, um sum |
| II sing. | adplicatus o adplicitus, a, um es |
| III sing. | adplicatus o adplicitus, a, um est |
| I plur. | adplicati o adpliciti, ae, a sumus |
| II plur. | adplicati o adpliciti, ae, a estis |
| III plur. | adplicati o adpliciti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adplicatus o adplicitus, a, um eram |
| II sing. | adplicatus o adplicitus, a, um eras |
| III sing. | adplicatus o adplicitus, a, um erat |
| I plur. | adplicati o adpliciti, ae, a eramus |
| II plur. | adplicati o adpliciti, ae, a eratis |
| III plur. | adplicati o adpliciti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adplicatus o adplicitus, a, um ero |
| II sing. | adplicatus o adplicitus, a, um eris |
| III sing. | adplicatus o adplicitus, a, um erit |
| I plur. | adplicati o adpliciti, ae, a erimus |
| II plur. | adplicati o adpliciti, ae, a eritis |
| III plur. | adplicati o adpliciti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adplĭcer |
| II sing. | adplĭcēris, adplĭcēre |
| III sing. | adplĭcētur |
| I plur. | adplĭcēmur |
| II plur. | adplĭcemĭni |
| III plur. | adplĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adplĭcārer |
| II sing. | adplĭcarēris, adplĭcarēre |
| III sing. | adplĭcarētur |
| I plur. | adplĭcarēmur |
| II plur. | adplĭcaremĭni |
| III plur. | adplĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adplicatus o adplicitus, a, um sim |
| II sing. | adplicatus o adplicitus, a, um sis |
| III sing. | adplicatus o adplicitus, a, um sit |
| I plur. | adplicati o adpliciti, ae, a simus |
| II plur. | adplicati o adpliciti, ae, a sitis |
| III plur. | adplicati o adpliciti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adplicatus o adplicitus, a, um essem |
| II sing. | adplicatus o adplicitus, a, um esses |
| III sing. | adplicatus o adplicitus, a, um esset |
| I plur. | adplicati o adpliciti, ae, a essemus |
| II plur. | adplicati o adpliciti, ae, a essetis |
| III plur. | adplicati o adpliciti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adplĭcāre |
| II plur. | adplĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adplĭcātor |
| III sing. | adplĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | adplĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adplicatus o adplicitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adplĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adplicatus o adplicitus, a, um esse |
| Plurale: | adplicati o adpliciti, ae, a esse |
| FUTUR |
| adplicatum esse o adplicitum esse |
| GERUNDIVO |
| adplĭcandus, a, um |
| SUPIN |
| adplicatu o adplicitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADPLICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|