Déclinaison / Conjugueur latin
adprĕtĭor - Diathèse passive
(adprĕtĭo, adprĕtĭas, adpretiavi, adprĕtĭāre, adpretiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adprĕtĭor |
| II sing. | adprĕtĭāris, adprĕtĭāre |
| III sing. | adprĕtĭātur |
| I plur. | adprĕtĭāmur |
| II plur. | adprĕtĭamĭni |
| III plur. | adprĕtĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adprĕtĭābar |
| II sing. | adprĕtĭabāris, adprĕtĭabāre |
| III sing. | adprĕtĭabātur |
| I plur. | adprĕtĭabāmur |
| II plur. | adprĕtĭabamĭni |
| III plur. | adprĕtĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adprĕtĭābor |
| II sing. | adprĕtĭabĕris, adprĕtĭabĕre |
| III sing. | adprĕtĭabĭtur |
| I plur. | adprĕtĭabĭmur |
| II plur. | adprĕtĭabimĭni |
| III plur. | adprĕtĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adpretiatus, a, um sum |
| II sing. | adpretiatus, a, um es |
| III sing. | adpretiatus, a, um est |
| I plur. | adpretiati, ae, a sumus |
| II plur. | adpretiati, ae, a estis |
| III plur. | adpretiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adpretiatus, a, um eram |
| II sing. | adpretiatus, a, um eras |
| III sing. | adpretiatus, a, um erat |
| I plur. | adpretiati, ae, a eramus |
| II plur. | adpretiati, ae, a eratis |
| III plur. | adpretiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adpretiatus, a, um ero |
| II sing. | adpretiatus, a, um eris |
| III sing. | adpretiatus, a, um erit |
| I plur. | adpretiati, ae, a erimus |
| II plur. | adpretiati, ae, a eritis |
| III plur. | adpretiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adprĕtĭer |
| II sing. | adprĕtĭēris, adprĕtĭēre |
| III sing. | adprĕtĭētur |
| I plur. | adprĕtĭēmur |
| II plur. | adprĕtĭemĭni |
| III plur. | adprĕtĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adprĕtĭārer |
| II sing. | adprĕtĭarēris, adprĕtĭarēre |
| III sing. | adprĕtĭarētur |
| I plur. | adprĕtĭarēmur |
| II plur. | adprĕtĭaremĭni |
| III plur. | adprĕtĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adpretiatus, a, um sim |
| II sing. | adpretiatus, a, um sis |
| III sing. | adpretiatus, a, um sit |
| I plur. | adpretiati, ae, a simus |
| II plur. | adpretiati, ae, a sitis |
| III plur. | adpretiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adpretiatus, a, um essem |
| II sing. | adpretiatus, a, um esses |
| III sing. | adpretiatus, a, um esset |
| I plur. | adpretiati, ae, a essemus |
| II plur. | adpretiati, ae, a essetis |
| III plur. | adpretiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adprĕtĭāre |
| II plur. | adprĕtĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adprĕtĭātor |
| III sing. | adprĕtĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | adprĕtĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adpretiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adprĕtĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adpretiatus, a, um esse |
| Plurale: | adpretiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adpretiatum esse |
| GERUNDIVO |
| adprĕtĭandus, a, um | |