Déclinaison / Conjugueur latin
adsignor - Diathèse passive
(adsigno, adsignas, adsignavi, adsignāre, adsignatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adsignor |
| II sing. | adsignāris, adsignāre |
| III sing. | adsignātur |
| I plur. | adsignāmur |
| II plur. | adsignamĭni |
| III plur. | adsignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsignābar |
| II sing. | adsignabāris, adsignabāre |
| III sing. | adsignabātur |
| I plur. | adsignabāmur |
| II plur. | adsignabamĭni |
| III plur. | adsignabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adsignābor |
| II sing. | adsignabĕris, adsignabĕre |
| III sing. | adsignabĭtur |
| I plur. | adsignabĭmur |
| II plur. | adsignabimĭni |
| III plur. | adsignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsignatus, a, um sum |
| II sing. | adsignatus, a, um es |
| III sing. | adsignatus, a, um est |
| I plur. | adsignati, ae, a sumus |
| II plur. | adsignati, ae, a estis |
| III plur. | adsignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsignatus, a, um eram |
| II sing. | adsignatus, a, um eras |
| III sing. | adsignatus, a, um erat |
| I plur. | adsignati, ae, a eramus |
| II plur. | adsignati, ae, a eratis |
| III plur. | adsignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adsignatus, a, um ero |
| II sing. | adsignatus, a, um eris |
| III sing. | adsignatus, a, um erit |
| I plur. | adsignati, ae, a erimus |
| II plur. | adsignati, ae, a eritis |
| III plur. | adsignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsigner |
| II sing. | adsignēris, adsignēre |
| III sing. | adsignētur |
| I plur. | adsignēmur |
| II plur. | adsignemĭni |
| III plur. | adsignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsignārer |
| II sing. | adsignarēris, adsignarēre |
| III sing. | adsignarētur |
| I plur. | adsignarēmur |
| II plur. | adsignaremĭni |
| III plur. | adsignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsignatus, a, um sim |
| II sing. | adsignatus, a, um sis |
| III sing. | adsignatus, a, um sit |
| I plur. | adsignati, ae, a simus |
| II plur. | adsignati, ae, a sitis |
| III plur. | adsignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsignatus, a, um essem |
| II sing. | adsignatus, a, um esses |
| III sing. | adsignatus, a, um esset |
| I plur. | adsignati, ae, a essemus |
| II plur. | adsignati, ae, a essetis |
| III plur. | adsignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adsignāre |
| II plur. | adsignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adsignātor |
| III sing. | adsignātor |
| II plur. | |
| III plur. | adsignantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adsignatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adsignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adsignatus, a, um esse |
| Plurale: | adsignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adsignatum esse |
| GERUNDIVO |
| adsignandus, a, um | |