Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | adversativus |
| Gen. | adversativi |
| Dat. | adversativo |
| Acc. | adversativum |
| Abl. | adversativo |
| Voc. | adversative |
| PLURIEL |
| Nom. | adversativi |
| Gen. | adversativōrum |
| Dat. | adversativis |
| Acc. | adversativos |
| Abl. | adversativis |
| Voc. | adversativi |
| SINGULIER |
| Nom. | adversativă |
| Gen. | adversativae |
| Dat. | adversativae |
| Acc. | adversativam |
| Abl. | adversativā |
| Voc. | adversativă |
| PLURIEL |
| Nom. | adversativae |
| Gen. | adversativārum |
| Dat. | adversativis |
| Acc. | adversativas |
| Abl. | adversativis |
| Voc. | adversativae |
| SINGULIER |
| Nom. | adversativum |
| Gen. | adversativi |
| Dat. | adversativo |
| Acc. | adversativum |
| Abl. | adversativo |
| Voc. | adversativum |
| PLURIEL |
| Nom. | adversativa |
| Gen. | adversativōrum |
| Dat. | adversativis |
| Acc. | adversativa |
| Abl. | adversativis | |