Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | aestĭmo |
| II sing. | aestĭmas |
| III sing. | aestĭmat |
| I plur. | aestĭmāmus |
| II plur. | aestĭmātis |
| III plur. | aestĭmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | aestĭmābam |
| II sing. | aestĭmābas |
| III sing. | aestĭmābat |
| I plur. | aestĭmabāmus |
| II plur. | aestĭmabātis |
| III plur. | aestĭmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | aestĭmābo |
| II sing. | aestĭmābis |
| III sing. | aestĭmābit |
| I plur. | aestĭmabĭmus |
| II plur. | aestĭmabĭtis |
| III plur. | aestĭmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | aestimavi |
| II sing. | aestimavisti |
| III sing. | aestimavit |
| I plur. | aestimavĭmus |
| II plur. | aestimavistis |
| III plur. | aestimavērunt, aestimavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aestimavĕram |
| II sing. | aestimavĕras |
| III sing. | aestimavĕrat |
| I plur. | aestimaverāmus |
| II plur. | aestimaverātis |
| III plur. | aestimavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | aestimavĕro |
| II sing. | aestimavĕris |
| III sing. | aestimavĕrit |
| I plur. | aestimaverĭmus |
| II plur. | aestimaverĭtis |
| III plur. | aestimavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | aestĭmem |
| II sing. | aestĭmes |
| III sing. | aestĭmet |
| I plur. | aestĭmēmus |
| II plur. | aestĭmētis |
| III plur. | aestĭment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | aestĭmārem |
| II sing. | aestĭmāres |
| III sing. | aestĭmāret |
| I plur. | aestĭmarēmus |
| II plur. | aestĭmarētis |
| III plur. | aestĭmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | aestimavĕrim |
| II sing. | aestimavĕris |
| III sing. | aestimavĕrit |
| I plur. | aestimaverĭmus |
| II plur. | aestimaverĭtis |
| III plur. | aestimavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aestimavissem |
| II sing. | aestimavisses |
| III sing. | aestimavisset |
| I plur. | aestimavissēmus |
| II plur. | aestimavissētis |
| III plur. | aestimavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | aestĭma |
| II plur. | aestĭmāte |
| FUTUR |
| II sing. | aestĭmāto |
| III sing. | aestĭmāto |
| II plur. | aestĭmatōte |
| III plur. | aestĭmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| aestĭmans, antis |
| FUTUR |
| aestimatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| aestĭmāre |
| PARFAIT |
| aestimavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | aestimatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | aestimatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | aestĭmandi |
| Datif: | aestĭmando |
| Accusatif: | ad aestĭmandum |
| Ablatif: | aestĭmando |
| SUPIN |
| aestimatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AESTIMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|