Déclinaison / Conjugueur latin
aestĭmor - Diathèse passive
(aestĭmo, aestĭmas, aestimavi, aestĭmāre, aestimatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | aestĭmor |
| II sing. | aestĭmāris, aestĭmāre |
| III sing. | aestĭmātur |
| I plur. | aestĭmāmur |
| II plur. | aestĭmamĭni |
| III plur. | aestĭmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | aestĭmābar |
| II sing. | aestĭmabāris, aestĭmabāre |
| III sing. | aestĭmabātur |
| I plur. | aestĭmabāmur |
| II plur. | aestĭmabamĭni |
| III plur. | aestĭmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | aestĭmābor |
| II sing. | aestĭmabĕris, aestĭmabĕre |
| III sing. | aestĭmabĭtur |
| I plur. | aestĭmabĭmur |
| II plur. | aestĭmabimĭni |
| III plur. | aestĭmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | aestimatus, a, um sum |
| II sing. | aestimatus, a, um es |
| III sing. | aestimatus, a, um est |
| I plur. | aestimati, ae, a sumus |
| II plur. | aestimati, ae, a estis |
| III plur. | aestimati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aestimatus, a, um eram |
| II sing. | aestimatus, a, um eras |
| III sing. | aestimatus, a, um erat |
| I plur. | aestimati, ae, a eramus |
| II plur. | aestimati, ae, a eratis |
| III plur. | aestimati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | aestimatus, a, um ero |
| II sing. | aestimatus, a, um eris |
| III sing. | aestimatus, a, um erit |
| I plur. | aestimati, ae, a erimus |
| II plur. | aestimati, ae, a eritis |
| III plur. | aestimati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | aestĭmer |
| II sing. | aestĭmēris, aestĭmēre |
| III sing. | aestĭmētur |
| I plur. | aestĭmēmur |
| II plur. | aestĭmemĭni |
| III plur. | aestĭmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | aestĭmārer |
| II sing. | aestĭmarēris, aestĭmarēre |
| III sing. | aestĭmarētur |
| I plur. | aestĭmarēmur |
| II plur. | aestĭmaremĭni |
| III plur. | aestĭmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | aestimatus, a, um sim |
| II sing. | aestimatus, a, um sis |
| III sing. | aestimatus, a, um sit |
| I plur. | aestimati, ae, a simus |
| II plur. | aestimati, ae, a sitis |
| III plur. | aestimati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | aestimatus, a, um essem |
| II sing. | aestimatus, a, um esses |
| III sing. | aestimatus, a, um esset |
| I plur. | aestimati, ae, a essemus |
| II plur. | aestimati, ae, a essetis |
| III plur. | aestimati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | aestĭmāre |
| II plur. | aestĭmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | aestĭmātor |
| III sing. | aestĭmātor |
| II plur. | |
| III plur. | aestĭmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| aestimatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| aestĭmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | aestimatus, a, um esse |
| Plurale: | aestimati, ae, a esse |
| FUTUR |
| aestimatum esse |
| GERUNDIVO |
| aestĭmandus, a, um | |