Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | āmens |
| Gen. | amentis |
| Dat. | amenti |
| Acc. | amentem |
| Abl. | amenti |
| Voc. | āmens |
| PLURIEL |
| Nom. | amentes |
| Gen. | amentĭum |
| Dat. | amentĭbus |
| Acc. | amentes |
| Abl. | amentĭbus |
| Voc. | amentes |
| SINGULIER |
| Nom. | āmens |
| Gen. | amentis |
| Dat. | amenti |
| Acc. | amentem |
| Abl. | amenti |
| Voc. | āmens |
| PLURIEL |
| Nom. | amentes |
| Gen. | amentĭum |
| Dat. | amentĭbus |
| Acc. | amentes |
| Abl. | amentĭbus |
| Voc. | amentes |
| SINGULIER |
| Nom. | āmens |
| Gen. | amentis |
| Dat. | amenti |
| Acc. | āmens |
| Abl. | amenti |
| Voc. | āmens |
| PLURIEL |
| Nom. | amentĭa |
| Gen. | amentĭum |
| Dat. | amentĭbus |
| Acc. | amentĭa |
| Abl. | amentĭbus | |