Déclinaison / Conjugueur latin
angustor - Diathèse passive
(angusto, angustas, angustavi, angustāre, angustatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | angustor |
| II sing. | angustāris, angustāre |
| III sing. | angustātur |
| I plur. | angustāmur |
| II plur. | angustamĭni |
| III plur. | angustantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | angustābar |
| II sing. | angustabāris, angustabāre |
| III sing. | angustabātur |
| I plur. | angustabāmur |
| II plur. | angustabamĭni |
| III plur. | angustabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | angustābor |
| II sing. | angustabĕris, angustabĕre |
| III sing. | angustabĭtur |
| I plur. | angustabĭmur |
| II plur. | angustabimĭni |
| III plur. | angustabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | angustatus, a, um sum |
| II sing. | angustatus, a, um es |
| III sing. | angustatus, a, um est |
| I plur. | angustati, ae, a sumus |
| II plur. | angustati, ae, a estis |
| III plur. | angustati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | angustatus, a, um eram |
| II sing. | angustatus, a, um eras |
| III sing. | angustatus, a, um erat |
| I plur. | angustati, ae, a eramus |
| II plur. | angustati, ae, a eratis |
| III plur. | angustati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | angustatus, a, um ero |
| II sing. | angustatus, a, um eris |
| III sing. | angustatus, a, um erit |
| I plur. | angustati, ae, a erimus |
| II plur. | angustati, ae, a eritis |
| III plur. | angustati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | anguster |
| II sing. | angustēris, angustēre |
| III sing. | angustētur |
| I plur. | angustēmur |
| II plur. | angustemĭni |
| III plur. | angustentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | angustārer |
| II sing. | angustarēris, angustarēre |
| III sing. | angustarētur |
| I plur. | angustarēmur |
| II plur. | angustaremĭni |
| III plur. | angustarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | angustatus, a, um sim |
| II sing. | angustatus, a, um sis |
| III sing. | angustatus, a, um sit |
| I plur. | angustati, ae, a simus |
| II plur. | angustati, ae, a sitis |
| III plur. | angustati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | angustatus, a, um essem |
| II sing. | angustatus, a, um esses |
| III sing. | angustatus, a, um esset |
| I plur. | angustati, ae, a essemus |
| II plur. | angustati, ae, a essetis |
| III plur. | angustati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | angustāre |
| II plur. | angustamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | angustātor |
| III sing. | angustātor |
| II plur. | |
| III plur. | angustantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| angustatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| angustāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | angustatus, a, um esse |
| Plurale: | angustati, ae, a esse |
| FUTUR |
| angustatum esse |
| GERUNDIVO |
| angustandus, a, um | |