Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | annōmĭno |
| II sing. | annōmĭnas |
| III sing. | annōmĭnat |
| I plur. | annōmĭnāmus |
| II plur. | annōmĭnātis |
| III plur. | annōmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | annōmĭnābam |
| II sing. | annōmĭnābas |
| III sing. | annōmĭnābat |
| I plur. | annōmĭnabāmus |
| II plur. | annōmĭnabātis |
| III plur. | annōmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | annōmĭnābo |
| II sing. | annōmĭnābis |
| III sing. | annōmĭnābit |
| I plur. | annōmĭnabĭmus |
| II plur. | annōmĭnabĭtis |
| III plur. | annōmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | annominavi |
| II sing. | annominavisti |
| III sing. | annominavit |
| I plur. | annominavĭmus |
| II plur. | annominavistis |
| III plur. | annominavērunt, annominavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | annominavĕram |
| II sing. | annominavĕras |
| III sing. | annominavĕrat |
| I plur. | annominaverāmus |
| II plur. | annominaverātis |
| III plur. | annominavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | annominavĕro |
| II sing. | annominavĕris |
| III sing. | annominavĕrit |
| I plur. | annominaverĭmus |
| II plur. | annominaverĭtis |
| III plur. | annominavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | annōmĭnem |
| II sing. | annōmĭnes |
| III sing. | annōmĭnet |
| I plur. | annōmĭnēmus |
| II plur. | annōmĭnētis |
| III plur. | annōmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | annōmĭnārem |
| II sing. | annōmĭnāres |
| III sing. | annōmĭnāret |
| I plur. | annōmĭnarēmus |
| II plur. | annōmĭnarētis |
| III plur. | annōmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | annominavĕrim |
| II sing. | annominavĕris |
| III sing. | annominavĕrit |
| I plur. | annominaverĭmus |
| II plur. | annominaverĭtis |
| III plur. | annominavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | annominavissem |
| II sing. | annominavisses |
| III sing. | annominavisset |
| I plur. | annominavissēmus |
| II plur. | annominavissētis |
| III plur. | annominavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | annōmĭna |
| II plur. | annōmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | annōmĭnāto |
| III sing. | annōmĭnāto |
| II plur. | annōmĭnatōte |
| III plur. | annōmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| annōmĭnans, –antis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| annōmĭnāre |
| PARFAIT |
| annominavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | annōmĭnandi |
| Datif: | annōmĭnando |
| Accusatif: | ad annōmĭnandum |
| Ablatif: | annōmĭnando |
| SUPIN |
| – |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ANNOMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
