Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | annŏto |
| II sing. | annŏtas |
| III sing. | annŏtat |
| I plur. | annŏtāmus |
| II plur. | annŏtātis |
| III plur. | annŏtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | annŏtābam |
| II sing. | annŏtābas |
| III sing. | annŏtābat |
| I plur. | annŏtabāmus |
| II plur. | annŏtabātis |
| III plur. | annŏtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | annŏtābo |
| II sing. | annŏtābis |
| III sing. | annŏtābit |
| I plur. | annŏtabĭmus |
| II plur. | annŏtabĭtis |
| III plur. | annŏtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | annotavi |
| II sing. | annotavisti |
| III sing. | annotavit |
| I plur. | annotavĭmus |
| II plur. | annotavistis |
| III plur. | annotavērunt, annotavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | annotavĕram |
| II sing. | annotavĕras |
| III sing. | annotavĕrat |
| I plur. | annotaverāmus |
| II plur. | annotaverātis |
| III plur. | annotavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | annotavĕro |
| II sing. | annotavĕris |
| III sing. | annotavĕrit |
| I plur. | annotaverĭmus |
| II plur. | annotaverĭtis |
| III plur. | annotavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | annŏtem |
| II sing. | annŏtes |
| III sing. | annŏtet |
| I plur. | annŏtēmus |
| II plur. | annŏtētis |
| III plur. | annŏtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | annŏtārem |
| II sing. | annŏtāres |
| III sing. | annŏtāret |
| I plur. | annŏtarēmus |
| II plur. | annŏtarētis |
| III plur. | annŏtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | annotavĕrim |
| II sing. | annotavĕris |
| III sing. | annotavĕrit |
| I plur. | annotaverĭmus |
| II plur. | annotaverĭtis |
| III plur. | annotavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | annotavissem |
| II sing. | annotavisses |
| III sing. | annotavisset |
| I plur. | annotavissēmus |
| II plur. | annotavissētis |
| III plur. | annotavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | annŏta |
| II plur. | annŏtāte |
| FUTUR |
| II sing. | annŏtāto |
| III sing. | annŏtāto |
| II plur. | annŏtatōte |
| III plur. | annŏtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| annŏtans, antis |
| FUTUR |
| annotatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| annŏtāre |
| PARFAIT |
| annotavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | annotatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | annotatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | annŏtandi |
| Datif: | annŏtando |
| Accusatif: | ad annŏtandum |
| Ablatif: | annŏtando |
| SUPIN |
| annotatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ANNOTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|