Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | apporrectus |
| Gen. | apporrecti |
| Dat. | apporrecto |
| Acc. | apporrectum |
| Abl. | apporrecto |
| Voc. | apporrecte |
| PLURIEL |
| Nom. | apporrecti |
| Gen. | apporrectōrum |
| Dat. | apporrectis |
| Acc. | apporrectos |
| Abl. | apporrectis |
| Voc. | apporrecti |
| SINGULIER |
| Nom. | apporrectă |
| Gen. | apporrectae |
| Dat. | apporrectae |
| Acc. | apporrectam |
| Abl. | apporrectā |
| Voc. | apporrectă |
| PLURIEL |
| Nom. | apporrectae |
| Gen. | apporrectārum |
| Dat. | apporrectis |
| Acc. | apporrectas |
| Abl. | apporrectis |
| Voc. | apporrectae |
| SINGULIER |
| Nom. | apporrectum |
| Gen. | apporrecti |
| Dat. | apporrecto |
| Acc. | apporrectum |
| Abl. | apporrecto |
| Voc. | apporrectum |
| PLURIEL |
| Nom. | apporrecta |
| Gen. | apporrectōrum |
| Dat. | apporrectis |
| Acc. | apporrecta |
| Abl. | apporrectis | |