Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | appugnor |
| II sing. | appugnāris, appugnāre |
| III sing. | appugnātur |
| I plur. | appugnāmur |
| II plur. | appugnamĭni |
| III plur. | appugnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | appugnābar |
| II sing. | appugnabāris, appugnabāre |
| III sing. | appugnabātur |
| I plur. | appugnabāmur |
| II plur. | appugnabamĭni |
| III plur. | appugnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | appugnābor |
| II sing. | appugnabĕris, appugnabĕre |
| III sing. | appugnabĭtur |
| I plur. | appugnabĭmur |
| II plur. | appugnabimĭni |
| III plur. | appugnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | appugner |
| II sing. | appugnēris, appugnēre |
| III sing. | appugnētur |
| I plur. | appugnēmur |
| II plur. | appugnemĭni |
| III plur. | appugnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | appugnārer |
| II sing. | appugnarēris, appugnarēre |
| III sing. | appugnarētur |
| I plur. | appugnarēmur |
| II plur. | appugnaremĭni |
| III plur. | appugnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | appugnāre |
| II plur. | appugnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | appugnātor |
| III sing. | appugnātor |
| II plur. | |
| III plur. | appugnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| appugnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| |
| GERUNDIVO |
| appugnandus, a, um | |