Déclinaison / Conjugueur latin
apsterrĕo - Diathèse active
(apsterrĕo, apsterres, apsterrui, apsterrēre, apsterritum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | apsterrĕo |
| II sing. | apsterres |
| III sing. | apsterret |
| I plur. | apsterrēmus |
| II plur. | apsterrētis |
| III plur. | apsterrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | apsterrēbam |
| II sing. | apsterrēbas |
| III sing. | apsterrēbat |
| I plur. | apsterrabāmus |
| II plur. | apsterrebātis |
| III plur. | apsterrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | apsterrēbo |
| II sing. | apsterrēbis |
| III sing. | apsterrēbit |
| I plur. | apsterrebĭmus |
| II plur. | apsterrebĭtis |
| III plur. | apsterrēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | apsterrui |
| II sing. | apsterruisti |
| III sing. | apsterruit |
| I plur. | apsterruĭmus |
| II plur. | apsterruistis |
| III plur. | apsterruērunt, apsterruēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apsterruĕram |
| II sing. | apsterruĕras |
| III sing. | apsterruĕrat |
| I plur. | apsterruerāmus |
| II plur. | apsterruerātis |
| III plur. | apsterruĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | apsterruĕro |
| II sing. | apsterruĕris |
| III sing. | apsterruĕrit |
| I plur. | apsterruerĭmus |
| II plur. | apsterruerĭtis |
| III plur. | apsterruĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | apsterrĕam |
| II sing. | apsterrĕas |
| III sing. | apsterrĕat |
| I plur. | apsterreāmus |
| II plur. | apsterreātis |
| III plur. | apsterrĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | apsterrērem |
| II sing. | apsterrēres |
| III sing. | apsterrēret |
| I plur. | apsterrerēmus |
| II plur. | apsterrerētis |
| III plur. | apsterrērent |
| PARFAIT |
| I sing. | apsterruĕrim |
| II sing. | apsterruĕris |
| III sing. | apsterruĕrit |
| I plur. | apsterruerĭmus |
| II plur. | apsterruerĭtis |
| III plur. | apsterruĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | apsterruissem |
| II sing. | apsterruisses |
| III sing. | apsterruisset |
| I plur. | apsterruissēmus |
| II plur. | apsterruissētis |
| III plur. | apsterruissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | apsterre |
| II plur. | apsterrēte |
| FUTUR |
| II sing. | apsterrēto |
| III sing. | apsterrēto |
| II plur. | apsterretōte |
| III plur. | apsterrento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| apsterrens, entis |
| FUTUR |
| apsterritūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| apsterrēre |
| PARFAIT |
| apsterruisse |
| FUTUR |
| Singolare: | apsterritūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | apsterritūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | apsterrendi |
| Datif: | apsterrendo |
| Accusatif: | ad apsterrendum |
| Ablatif: | apsterrendo |
| SUPIN |
| apsterritum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:APSTERREO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|