Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | arcesso |
| II sing. | arcessis |
| III sing. | arcessit |
| I plur. | arcessĭmus |
| II plur. | arcessĭtis |
| III plur. | arcessunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arcessēbam |
| II sing. | arcessēbas |
| III sing. | arcessēbat |
| I plur. | arcessebāmus |
| II plur. | arcessebātis |
| III plur. | arcessēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | arcessam |
| II sing. | arcesses |
| III sing. | arcesset |
| I plur. | arcessēmus |
| II plur. | arcessētis |
| III plur. | arcessent |
| PARFAIT |
| I sing. | arcessii o arcessivi |
| II sing. | arcessiisti o arcessivisti |
| III sing. | arcessiit o arcessivit |
| I plur. | arcessiĭmus o arcessivĭmus |
| II plur. | arcessiistis o arcessivistis |
| III plur. | arcessiērunt o arcessivērunt, ēre, arcessivērunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arcessiĕram o arcessivĕram |
| II sing. | arcessiĕras o arcessivĕras |
| III sing. | arcessiĕrat o arcessivĕrat |
| I plur. | arcessierāmus o arcessiverāmus |
| II plur. | arcessierātis o arcessiverātis |
| III plur. | arcessiĕrant o arcessivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | arcessiĕro o arcessivĕro |
| II sing. | arcessiĕris o arcessivĕris |
| III sing. | arcessiĕrit o arcessivĕrit |
| I plur. | arcessierĭmus o arcessiverĭmus |
| II plur. | arcessierĭtis o arcessiverĭtis |
| III plur. | arcessiĕrint o arcessivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | arcessam |
| II sing. | arcessas |
| III sing. | arcessat |
| I plur. | arcessāmus |
| II plur. | arcessātis |
| III plur. | arcessant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arcessĕrem |
| II sing. | arcessĕres |
| III sing. | arcessĕret |
| I plur. | arcesserēmus |
| II plur. | arcesserētis |
| III plur. | arcessĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | arcessiĕrim o arcessivĕrim |
| II sing. | arcessiĕris o arcessivĕris |
| III sing. | arcessiĕrit o arcessivĕrit |
| I plur. | arcessierĭmus o arcessiverĭmus |
| II plur. | arcessierĭtis o arcessiverĭtis |
| III plur. | arcessiĕrint o arcessivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arcessiissem o arcessivissem |
| II sing. | arcessiisses o arcessivisses |
| III sing. | arcessiisset o arcessivisset |
| I plur. | arcessiissēmus o arcessivissēmus |
| II plur. | arcessiissētis o arcessivissētis |
| III plur. | arcessiissent o arcessivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | arcessĕ |
| II plur. | arcessĭte |
| FUTUR |
| II sing. | arcessĭto |
| III sing. | arcessĭto |
| II plur. | arcessitōte |
| III plur. | arcessunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| arcessens, entis |
| FUTUR |
| arcessitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| arcessĕre, arcessīre |
| PARFAIT |
| arcessiisse o arcessivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | arcessitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | arcessitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | arcessendi |
| Datif: | arcessendo |
| Accusatif: | ad arcessendum |
| Ablatif: | arcessendo |
| SUPIN |
| arcessitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARCESSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|