Déclinaison / Conjugueur latin
arcessor - Diathèse passive
(arcesso, arcessis, arcessii, arcessĕre, arcessitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | arcessor |
| II sing. | arcessĕris, arcessĕre |
| III sing. | arcessĭtur |
| I plur. | arcessĭmur |
| II plur. | arcessimĭni |
| III plur. | arcessuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arcessēbar |
| II sing. | arcessebāris, arcessebāre |
| III sing. | arcessebātur |
| I plur. | arcessebāmur |
| II plur. | arcessebamĭni |
| III plur. | arcessebantur, arcessiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | arcessar |
| II sing. | arcessēris, arcessēre |
| III sing. | arcessētur |
| I plur. | arcessēmur |
| II plur. | arcessemĭni |
| III plur. | arcessentur |
| PARFAIT |
| I sing. | arcessitus, a, um sum |
| II sing. | arcessitus, a, um es |
| III sing. | arcessitus, a, um est |
| I plur. | arcessiti, ae, a sumus |
| II plur. | arcessiti, ae, a estis |
| III plur. | arcessiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arcessitus, a, um eram |
| II sing. | arcessitus, a, um eras |
| III sing. | arcessitus, a, um erat |
| I plur. | arcessiti, ae, a eramus |
| II plur. | arcessiti, ae, a eratis |
| III plur. | arcessiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | arcessitus, a, um ero |
| II sing. | arcessitus, a, um eris |
| III sing. | arcessitus, a, um erit |
| I plur. | arcessiti, ae, a erimus |
| II plur. | arcessiti, ae, a eritis |
| III plur. | arcessiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | arcessar |
| II sing. | arcessāris, arcessāre |
| III sing. | arcessātur |
| I plur. | arcessāmur |
| II plur. | arcessamĭni |
| III plur. | arcessantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arcessĕrer |
| II sing. | arcesserēris, arcesserēre |
| III sing. | arcesserētur |
| I plur. | arcesserēmur |
| II plur. | arcesseremĭni |
| III plur. | arcesserentur |
| PARFAIT |
| I sing. | arcessitus, a, um sim |
| II sing. | arcessitus, a, um sis |
| III sing. | arcessitus, a, um sit |
| I plur. | arcessiti, ae, a simus |
| II plur. | arcessiti, ae, a sitis |
| III plur. | arcessiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arcessitus, a, um essem |
| II sing. | arcessitus, a, um esses |
| III sing. | arcessitus, a, um esset |
| I plur. | arcessiti, ae, a essemus |
| II plur. | arcessiti, ae, a essetis |
| III plur. | arcessiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | arcessĕre |
| II plur. | arcessimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | arcessĭtor |
| III sing. | arcessĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | arcessuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| arcessitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| arcessi, arcessīri, arcessier |
| PARFAIT |
| Singolare: | arcessitus, a, um esse |
| Plurale: | arcessiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| arcessitum esse |
| GERUNDIVO |
| arcessendus, a, um |
| SUPIN |
| arcessitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARCESSOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|