Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | Aristoteleus |
| Gen. | Aristotelei |
| Dat. | Aristoteleo |
| Acc. | Aristoteleum |
| Abl. | Aristoteleo |
| Voc. | Aristotelee |
| PLURIEL |
| Nom. | Aristotelei |
| Gen. | Aristoteleōrum |
| Dat. | Aristoteleis |
| Acc. | Aristoteleos |
| Abl. | Aristoteleis |
| Voc. | Aristotelei |
| SINGULIER |
| Nom. | Aristoteleă |
| Gen. | Aristoteleae |
| Dat. | Aristoteleae |
| Acc. | Aristoteleam |
| Abl. | Aristoteleā |
| Voc. | Aristoteleă |
| PLURIEL |
| Nom. | Aristoteleae |
| Gen. | Aristoteleārum |
| Dat. | Aristoteleis |
| Acc. | Aristoteleas |
| Abl. | Aristoteleis |
| Voc. | Aristoteleae |
| SINGULIER |
| Nom. | Aristoteleum |
| Gen. | Aristotelei |
| Dat. | Aristoteleo |
| Acc. | Aristoteleum |
| Abl. | Aristoteleo |
| Voc. | Aristoteleum |
| PLURIEL |
| Nom. | Aristotelea |
| Gen. | Aristoteleōrum |
| Dat. | Aristoteleis |
| Acc. | Aristotelea |
| Abl. | Aristoteleis | |