Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | Aristotelius |
| Gen. | Aristotelii |
| Dat. | Aristotelio |
| Acc. | Aristotelium |
| Abl. | Aristotelio |
| Voc. | Aristotelie |
| PLURIEL |
| Nom. | Aristotelii |
| Gen. | Aristoteliōrum |
| Dat. | Aristoteliis |
| Acc. | Aristotelios |
| Abl. | Aristoteliis |
| Voc. | Aristotelii |
| SINGULIER |
| Nom. | Aristoteliă |
| Gen. | Aristoteliae |
| Dat. | Aristoteliae |
| Acc. | Aristoteliam |
| Abl. | Aristoteliā |
| Voc. | Aristoteliă |
| PLURIEL |
| Nom. | Aristoteliae |
| Gen. | Aristoteliārum |
| Dat. | Aristoteliis |
| Acc. | Aristotelias |
| Abl. | Aristoteliis |
| Voc. | Aristoteliae |
| SINGULIER |
| Nom. | Aristotelium |
| Gen. | Aristotelii |
| Dat. | Aristotelio |
| Acc. | Aristotelium |
| Abl. | Aristotelio |
| Voc. | Aristotelium |
| PLURIEL |
| Nom. | Aristotelia |
| Gen. | Aristoteliōrum |
| Dat. | Aristoteliis |
| Acc. | Aristotelia |
| Abl. | Aristoteliis | |