Déclinaison / Conjugueur latin
artĭcŭlo - Diathèse active
(artĭcŭlo, artĭcŭlas, articulavi, artĭcŭlāre, articulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | artĭcŭlo |
| II sing. | artĭcŭlas |
| III sing. | artĭcŭlat |
| I plur. | artĭcŭlāmus |
| II plur. | artĭcŭlātis |
| III plur. | artĭcŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | artĭcŭlābam |
| II sing. | artĭcŭlābas |
| III sing. | artĭcŭlābat |
| I plur. | artĭcŭlabāmus |
| II plur. | artĭcŭlabātis |
| III plur. | artĭcŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | artĭcŭlābo |
| II sing. | artĭcŭlābis |
| III sing. | artĭcŭlābit |
| I plur. | artĭcŭlabĭmus |
| II plur. | artĭcŭlabĭtis |
| III plur. | artĭcŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | articulavi |
| II sing. | articulavisti |
| III sing. | articulavit |
| I plur. | articulavĭmus |
| II plur. | articulavistis |
| III plur. | articulavērunt, articulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | articulavĕram |
| II sing. | articulavĕras |
| III sing. | articulavĕrat |
| I plur. | articulaverāmus |
| II plur. | articulaverātis |
| III plur. | articulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | articulavĕro |
| II sing. | articulavĕris |
| III sing. | articulavĕrit |
| I plur. | articulaverĭmus |
| II plur. | articulaverĭtis |
| III plur. | articulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | artĭcŭlem |
| II sing. | artĭcŭles |
| III sing. | artĭcŭlet |
| I plur. | artĭcŭlēmus |
| II plur. | artĭcŭlētis |
| III plur. | artĭcŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | artĭcŭlārem |
| II sing. | artĭcŭlāres |
| III sing. | artĭcŭlāret |
| I plur. | artĭcŭlarēmus |
| II plur. | artĭcŭlarētis |
| III plur. | artĭcŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | articulavĕrim |
| II sing. | articulavĕris |
| III sing. | articulavĕrit |
| I plur. | articulaverĭmus |
| II plur. | articulaverĭtis |
| III plur. | articulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | articulavissem |
| II sing. | articulavisses |
| III sing. | articulavisset |
| I plur. | articulavissēmus |
| II plur. | articulavissētis |
| III plur. | articulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | artĭcŭla |
| II plur. | artĭcŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | artĭcŭlāto |
| III sing. | artĭcŭlāto |
| II plur. | artĭcŭlatōte |
| III plur. | artĭcŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| artĭcŭlans, antis |
| FUTUR |
| articulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| artĭcŭlāre |
| PARFAIT |
| articulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | articulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | articulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | artĭcŭlandi |
| Datif: | artĭcŭlando |
| Accusatif: | ad artĭcŭlandum |
| Ablatif: | artĭcŭlando |
| SUPIN |
| articulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARTICULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|