Déclinaison / Conjugueur latin
artĭcŭlor - Diathèse passive
(artĭcŭlo, artĭcŭlas, articulavi, artĭcŭlāre, articulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | artĭcŭlor |
| II sing. | artĭcŭlāris, artĭcŭlāre |
| III sing. | artĭcŭlātur |
| I plur. | artĭcŭlāmur |
| II plur. | artĭcŭlamĭni |
| III plur. | artĭcŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | artĭcŭlābar |
| II sing. | artĭcŭlabāris, artĭcŭlabāre |
| III sing. | artĭcŭlabātur |
| I plur. | artĭcŭlabāmur |
| II plur. | artĭcŭlabamĭni |
| III plur. | artĭcŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | artĭcŭlābor |
| II sing. | artĭcŭlabĕris, artĭcŭlabĕre |
| III sing. | artĭcŭlabĭtur |
| I plur. | artĭcŭlabĭmur |
| II plur. | artĭcŭlabimĭni |
| III plur. | artĭcŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | articulatus, a, um sum |
| II sing. | articulatus, a, um es |
| III sing. | articulatus, a, um est |
| I plur. | articulati, ae, a sumus |
| II plur. | articulati, ae, a estis |
| III plur. | articulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | articulatus, a, um eram |
| II sing. | articulatus, a, um eras |
| III sing. | articulatus, a, um erat |
| I plur. | articulati, ae, a eramus |
| II plur. | articulati, ae, a eratis |
| III plur. | articulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | articulatus, a, um ero |
| II sing. | articulatus, a, um eris |
| III sing. | articulatus, a, um erit |
| I plur. | articulati, ae, a erimus |
| II plur. | articulati, ae, a eritis |
| III plur. | articulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | artĭcŭler |
| II sing. | artĭcŭlēris, artĭcŭlēre |
| III sing. | artĭcŭlētur |
| I plur. | artĭcŭlēmur |
| II plur. | artĭcŭlemĭni |
| III plur. | artĭcŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | artĭcŭlārer |
| II sing. | artĭcŭlarēris, artĭcŭlarēre |
| III sing. | artĭcŭlarētur |
| I plur. | artĭcŭlarēmur |
| II plur. | artĭcŭlaremĭni |
| III plur. | artĭcŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | articulatus, a, um sim |
| II sing. | articulatus, a, um sis |
| III sing. | articulatus, a, um sit |
| I plur. | articulati, ae, a simus |
| II plur. | articulati, ae, a sitis |
| III plur. | articulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | articulatus, a, um essem |
| II sing. | articulatus, a, um esses |
| III sing. | articulatus, a, um esset |
| I plur. | articulati, ae, a essemus |
| II plur. | articulati, ae, a essetis |
| III plur. | articulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | artĭcŭlāre |
| II plur. | artĭcŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | artĭcŭlātor |
| III sing. | artĭcŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | artĭcŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| articulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| artĭcŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | articulatus, a, um esse |
| Plurale: | articulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| articulatum esse |
| GERUNDIVO |
| artĭcŭlandus, a, um | |