Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | assentĭo |
| II sing. | assentis |
| III sing. | assentit |
| I plur. | assentīmus |
| II plur. | assentītis |
| III plur. | assentĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assentiēbam |
| II sing. | assentiēbas |
| III sing. | assentiēbat |
| I plur. | assentiebāmus |
| II plur. | assentiebātis |
| III plur. | assentiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assentĭam |
| II sing. | assentĭes |
| III sing. | assentĭet |
| I plur. | assentiēmus |
| II plur. | assentiētis |
| III plur. | assentĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | assensi |
| II sing. | assensisti |
| III sing. | assensit |
| I plur. | assensĭmus |
| II plur. | assensistis |
| III plur. | assensērunt, assensēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assensĕram |
| II sing. | assensĕras |
| III sing. | assensĕrat |
| I plur. | assenserāmus |
| II plur. | assenserātis |
| III plur. | assensĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assensĕro |
| II sing. | assensĕris |
| III sing. | assensĕrit |
| I plur. | assenserĭmus |
| II plur. | assenserĭtis |
| III plur. | assensĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | assentĭam |
| II sing. | assentĭas |
| III sing. | assentĭat |
| I plur. | assentiāmus |
| II plur. | assentiātis |
| III plur. | assentĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assentīrem |
| II sing. | assentīres |
| III sing. | assentīret |
| I plur. | assentirēmus |
| II plur. | assentirētis |
| III plur. | assentirent |
| PARFAIT |
| I sing. | assensĕrim |
| II sing. | assensĕris |
| III sing. | assensĕrit |
| I plur. | assenserĭmus |
| II plur. | assenserĭtis |
| III plur. | assensĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assensissem |
| II sing. | assensisses |
| III sing. | assensisset |
| I plur. | assensissēmus |
| II plur. | assensissētis |
| III plur. | assensissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assenti |
| II plur. | assentīte |
| FUTUR |
| II sing. | assentīto |
| III sing. | assentīto |
| II plur. | assentitōte |
| III plur. | assentiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| assentiens, ientis |
| FUTUR |
| assensūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| assentīre |
| PARFAIT |
| assensisse |
| FUTUR |
| Singolare: | assensūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | assensūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | assentiendi |
| Datif: | assentiendo |
| Accusatif: | ad assentiendum |
| Ablatif: | assentiendo |
| SUPIN |
| assensum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSENTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|