Déclinaison / Conjugueur latin
assignor - Diathèse passive
(assigno, assignas, assignavi, assignāre, assignatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | assignor |
| II sing. | assignāris, assignāre |
| III sing. | assignātur |
| I plur. | assignāmur |
| II plur. | assignamĭni |
| III plur. | assignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assignābar |
| II sing. | assignabāris, assignabāre |
| III sing. | assignabātur |
| I plur. | assignabāmur |
| II plur. | assignabamĭni |
| III plur. | assignabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assignābor |
| II sing. | assignabĕris, assignabĕre |
| III sing. | assignabĭtur |
| I plur. | assignabĭmur |
| II plur. | assignabimĭni |
| III plur. | assignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | assignatus, a, um sum |
| II sing. | assignatus, a, um es |
| III sing. | assignatus, a, um est |
| I plur. | assignati, ae, a sumus |
| II plur. | assignati, ae, a estis |
| III plur. | assignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assignatus, a, um eram |
| II sing. | assignatus, a, um eras |
| III sing. | assignatus, a, um erat |
| I plur. | assignati, ae, a eramus |
| II plur. | assignati, ae, a eratis |
| III plur. | assignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assignatus, a, um ero |
| II sing. | assignatus, a, um eris |
| III sing. | assignatus, a, um erit |
| I plur. | assignati, ae, a erimus |
| II plur. | assignati, ae, a eritis |
| III plur. | assignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | assigner |
| II sing. | assignēris, assignēre |
| III sing. | assignētur |
| I plur. | assignēmur |
| II plur. | assignemĭni |
| III plur. | assignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assignārer |
| II sing. | assignarēris, assignarēre |
| III sing. | assignarētur |
| I plur. | assignarēmur |
| II plur. | assignaremĭni |
| III plur. | assignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | assignatus, a, um sim |
| II sing. | assignatus, a, um sis |
| III sing. | assignatus, a, um sit |
| I plur. | assignati, ae, a simus |
| II plur. | assignati, ae, a sitis |
| III plur. | assignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assignatus, a, um essem |
| II sing. | assignatus, a, um esses |
| III sing. | assignatus, a, um esset |
| I plur. | assignati, ae, a essemus |
| II plur. | assignati, ae, a essetis |
| III plur. | assignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assignāre |
| II plur. | assignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | assignātor |
| III sing. | assignātor |
| II plur. | |
| III plur. | assignantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| assignatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| assignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | assignatus, a, um esse |
| Plurale: | assignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| assignatum esse |
| GERUNDIVO |
| assignandus, a, um | |