Déclinaison / Conjugueur latin
assuēfăcĭo - Diathèse active
(assuēfăcĭo, assuēfăcis, assuefeci, assuēfăcĕre, assuefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | assuēfăcĭo |
| II sing. | assuēfăcis |
| III sing. | assuēfăcit |
| I plur. | assuēfăcīmus |
| II plur. | assuēfăcītis |
| III plur. | assuēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assuēfăciēbam |
| II sing. | assuēfăciēbas |
| III sing. | assuēfăciēbat |
| I plur. | assuēfăciebāmus |
| II plur. | assuēfăciebātis |
| III plur. | assuēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assuēfăcĭam |
| II sing. | assuēfăcĭes |
| III sing. | assuēfăcĭet |
| I plur. | assuēfăciēmus |
| II plur. | assuēfăciētis |
| III plur. | assuēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | assuefeci |
| II sing. | assuefecisti |
| III sing. | assuefecit |
| I plur. | assuefecĭmus |
| II plur. | assuefecistis |
| III plur. | assuefecērunt, assuefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assuefecĕram |
| II sing. | assuefecĕras |
| III sing. | assuefecĕrat |
| I plur. | assuefecerāmus |
| II plur. | assuefecerātis |
| III plur. | assuefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assuefecĕro |
| II sing. | assuefecĕris |
| III sing. | assuefecĕrit |
| I plur. | assuefecerĭmus |
| II plur. | assuefecerĭtis |
| III plur. | assuefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | assuēfăcĭam |
| II sing. | assuēfăcĭas |
| III sing. | assuēfăcĭat |
| I plur. | assuēfăciāmus |
| II plur. | assuēfăciātis |
| III plur. | assuēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assuēfăcĕrem |
| II sing. | assuēfăcĕres |
| III sing. | assuēfăcĕret |
| I plur. | assuēfăcerēmus |
| II plur. | assuēfăcerētis |
| III plur. | assuēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | assuefecĕrim |
| II sing. | assuefecĕris |
| III sing. | assuefecĕrit |
| I plur. | assuefecerĭmus |
| II plur. | assuefecerĭtis |
| III plur. | assuefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assuefecissem |
| II sing. | assuefecisses |
| III sing. | assuefecisset |
| I plur. | assuefecissēmus |
| II plur. | assuefecissētis |
| III plur. | assuefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assuēfăce, assuēfăc |
| II plur. | assuēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | assuēfăcĭto |
| III sing. | assuēfăcĭto |
| II plur. | assuēfăcitōte |
| III plur. | assuēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| assuēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| assuefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| assuēfăcĕre |
| PARFAIT |
| assuefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | assuefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | assuefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | assuēfăciendi |
| Datif: | assuēfăciendo |
| Accusatif: | ad assuēfăciendum |
| Ablatif: | assuēfăciendo |
| SUPIN |
| assuefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSUEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|