Déclinaison / Conjugueur latin
assuescor - Diathèse passive
(assuesco, assuescis, assuevi, assuescĕre, assuetum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | assuescor |
| II sing. | assuescĕris, assuescĕre |
| III sing. | assuescĭtur |
| I plur. | assuescĭmur |
| II plur. | assuescimĭni |
| III plur. | assuescuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assuescēbar |
| II sing. | assuescebāris, assuescebāre |
| III sing. | assuescebātur |
| I plur. | assuescebāmur |
| II plur. | assuescebamĭni |
| III plur. | assuescebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | assuescar |
| II sing. | assuescēris, assuescēre |
| III sing. | assuescētur |
| I plur. | assuescēmur |
| II plur. | assuescemĭni |
| III plur. | assuescentur |
| PARFAIT |
| I sing. | assuetus, a, um sum |
| II sing. | assuetus, a, um es |
| III sing. | assuetus, a, um est |
| I plur. | assueti, ae, a sumus |
| II plur. | assueti, ae, a estis |
| III plur. | assueti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assuetus, a, um eram |
| II sing. | assuetus, a, um eras |
| III sing. | assuetus, a, um erat |
| I plur. | assueti, ae, a eramus |
| II plur. | assueti, ae, a eratis |
| III plur. | assueti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | assuetus, a, um ero |
| II sing. | assuetus, a, um eris |
| III sing. | assuetus, a, um erit |
| I plur. | assueti, ae, a erimus |
| II plur. | assueti, ae, a eritis |
| III plur. | assueti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | assuescar |
| II sing. | assuescāris, assuescāre |
| III sing. | assuescātur |
| I plur. | assuescāmur |
| II plur. | assuescamĭni |
| III plur. | assuescantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | assuescĕrer |
| II sing. | assuescerēris, assuescerēre |
| III sing. | assuescerētur |
| I plur. | assuescerēmur |
| II plur. | assuesceremĭni |
| III plur. | assuescerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | assuetus, a, um sim |
| II sing. | assuetus, a, um sis |
| III sing. | assuetus, a, um sit |
| I plur. | assueti, ae, a simus |
| II plur. | assueti, ae, a sitis |
| III plur. | assueti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | assuetus, a, um essem |
| II sing. | assuetus, a, um esses |
| III sing. | assuetus, a, um esset |
| I plur. | assueti, ae, a essemus |
| II plur. | assueti, ae, a essetis |
| III plur. | assueti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | assuescĕre |
| II plur. | assuescĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | assuescĭtor |
| III sing. | assuescĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | assuescuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| assuetus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| assuesci |
| PARFAIT |
| Singolare: | assuetus, a, um esse |
| Plurale: | assueti, ae, a esse |
| FUTUR |
| assuetum esse |
| GERUNDIVO |
| assuescendus, a, um |
| SUPIN |
| assuetu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSUESCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|