Déclinaison / Conjugueur latin
attāmĭnor - Diathèse passive
(attāmĭno, attāmĭnas, attaminavi, attāmĭnāre, attaminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | attāmĭnor |
| II sing. | attāmĭnāris, attāmĭnāre |
| III sing. | attāmĭnātur |
| I plur. | attāmĭnāmur |
| II plur. | attāmĭnamĭni |
| III plur. | attāmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attāmĭnābar |
| II sing. | attāmĭnabāris, attāmĭnabāre |
| III sing. | attāmĭnabātur |
| I plur. | attāmĭnabāmur |
| II plur. | attāmĭnabamĭni |
| III plur. | attāmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attāmĭnābor |
| II sing. | attāmĭnabĕris, attāmĭnabĕre |
| III sing. | attāmĭnabĭtur |
| I plur. | attāmĭnabĭmur |
| II plur. | attāmĭnabimĭni |
| III plur. | attāmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | attaminatus, a, um sum |
| II sing. | attaminatus, a, um es |
| III sing. | attaminatus, a, um est |
| I plur. | attaminati, ae, a sumus |
| II plur. | attaminati, ae, a estis |
| III plur. | attaminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attaminatus, a, um eram |
| II sing. | attaminatus, a, um eras |
| III sing. | attaminatus, a, um erat |
| I plur. | attaminati, ae, a eramus |
| II plur. | attaminati, ae, a eratis |
| III plur. | attaminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attaminatus, a, um ero |
| II sing. | attaminatus, a, um eris |
| III sing. | attaminatus, a, um erit |
| I plur. | attaminati, ae, a erimus |
| II plur. | attaminati, ae, a eritis |
| III plur. | attaminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | attāmĭner |
| II sing. | attāmĭnēris, attāmĭnēre |
| III sing. | attāmĭnētur |
| I plur. | attāmĭnēmur |
| II plur. | attāmĭnemĭni |
| III plur. | attāmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attāmĭnārer |
| II sing. | attāmĭnarēris, attāmĭnarēre |
| III sing. | attāmĭnarētur |
| I plur. | attāmĭnarēmur |
| II plur. | attāmĭnaremĭni |
| III plur. | attāmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | attaminatus, a, um sim |
| II sing. | attaminatus, a, um sis |
| III sing. | attaminatus, a, um sit |
| I plur. | attaminati, ae, a simus |
| II plur. | attaminati, ae, a sitis |
| III plur. | attaminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attaminatus, a, um essem |
| II sing. | attaminatus, a, um esses |
| III sing. | attaminatus, a, um esset |
| I plur. | attaminati, ae, a essemus |
| II plur. | attaminati, ae, a essetis |
| III plur. | attaminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attāmĭnāre |
| II plur. | attāmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | attāmĭnātor |
| III sing. | attāmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | attāmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| attaminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| attāmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | attaminatus, a, um esse |
| Plurale: | attaminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| attaminatum esse |
| GERUNDIVO |
| attāmĭnandus, a, um | |