Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | attertiatus |
| Gen. | attertiati |
| Dat. | attertiato |
| Acc. | attertiatum |
| Abl. | attertiato |
| Voc. | attertiate |
| PLURIEL |
| Nom. | attertiati |
| Gen. | attertiatōrum |
| Dat. | attertiatis |
| Acc. | attertiatos |
| Abl. | attertiatis |
| Voc. | attertiati |
| SINGULIER |
| Nom. | attertiată |
| Gen. | attertiatae |
| Dat. | attertiatae |
| Acc. | attertiatam |
| Abl. | attertiatā |
| Voc. | attertiată |
| PLURIEL |
| Nom. | attertiatae |
| Gen. | attertiatārum |
| Dat. | attertiatis |
| Acc. | attertiatas |
| Abl. | attertiatis |
| Voc. | attertiatae |
| SINGULIER |
| Nom. | attertiatum |
| Gen. | attertiati |
| Dat. | attertiato |
| Acc. | attertiatum |
| Abl. | attertiato |
| Voc. | attertiatum |
| PLURIEL |
| Nom. | attertiata |
| Gen. | attertiatōrum |
| Dat. | attertiatis |
| Acc. | attertiata |
| Abl. | attertiatis | |