Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | attŏnor |
| II sing. | attŏnāris, attŏnāre |
| III sing. | attŏnātur |
| I plur. | attŏnāmur |
| II plur. | attŏnamĭni |
| III plur. | attŏnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attŏnābar |
| II sing. | attŏnabāris, attŏnabāre |
| III sing. | attŏnabātur |
| I plur. | attŏnabāmur |
| II plur. | attŏnabamĭni |
| III plur. | attŏnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attŏnābor |
| II sing. | attŏnabĕris, attŏnabĕre |
| III sing. | attŏnabĭtur |
| I plur. | attŏnabĭmur |
| II plur. | attŏnabimĭni |
| III plur. | attŏnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | attonitus, a, um sum |
| II sing. | attonitus, a, um es |
| III sing. | attonitus, a, um est |
| I plur. | attoniti, ae, a sumus |
| II plur. | attoniti, ae, a estis |
| III plur. | attoniti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attonitus, a, um eram |
| II sing. | attonitus, a, um eras |
| III sing. | attonitus, a, um erat |
| I plur. | attoniti, ae, a eramus |
| II plur. | attoniti, ae, a eratis |
| III plur. | attoniti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attonitus, a, um ero |
| II sing. | attonitus, a, um eris |
| III sing. | attonitus, a, um erit |
| I plur. | attoniti, ae, a erimus |
| II plur. | attoniti, ae, a eritis |
| III plur. | attoniti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | attŏner |
| II sing. | attŏnēris, attŏnēre |
| III sing. | attŏnētur |
| I plur. | attŏnēmur |
| II plur. | attŏnemĭni |
| III plur. | attŏnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attŏnārer |
| II sing. | attŏnarēris, attŏnarēre |
| III sing. | attŏnarētur |
| I plur. | attŏnarēmur |
| II plur. | attŏnaremĭni |
| III plur. | attŏnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | attonitus, a, um sim |
| II sing. | attonitus, a, um sis |
| III sing. | attonitus, a, um sit |
| I plur. | attoniti, ae, a simus |
| II plur. | attoniti, ae, a sitis |
| III plur. | attoniti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attonitus, a, um essem |
| II sing. | attonitus, a, um esses |
| III sing. | attonitus, a, um esset |
| I plur. | attoniti, ae, a essemus |
| II plur. | attoniti, ae, a essetis |
| III plur. | attoniti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attŏnāre |
| II plur. | attŏnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | attŏnātor |
| III sing. | attŏnātor |
| II plur. | |
| III plur. | attŏnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| attonitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| attŏnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | attonitus, a, um esse |
| Plurale: | attoniti, ae, a esse |
| FUTUR |
| attonitum esse |
| GERUNDIVO |
| attŏnandus, a, um | |