Déclinaison / Conjugueur latin
balbūtĭor - Diathèse passive
(balbūtĭo, balbūtis, balbutivi, balbūtīre, balbutitum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | balbūtĭor |
| II sing. | balbūtīris, balbūtīre |
| III sing. | balbūtītur |
| I plur. | balbūtīmur |
| II plur. | balbūtimĭni |
| III plur. | balbūtiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | balbūtiēbar |
| II sing. | balbūtiebāris, balbūtiebāre |
| III sing. | balbūtiebātur |
| I plur. | balbūtiebāmur |
| II plur. | balbūtiebamĭni |
| III plur. | balbūtiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | balbūtĭar |
| II sing. | balbūtiēris, balbūtiēre |
| III sing. | balbūtiētur |
| I plur. | balbūtiēmur |
| II plur. | balbūtiemĭni |
| III plur. | balbūtientur |
| PARFAIT |
| I sing. | balbutitus, a, um sum |
| II sing. | balbutitus, a, um es |
| III sing. | balbutitus, a, um est |
| I plur. | balbutiti, ae, a sumus |
| II plur. | balbutiti, ae, a estis |
| III plur. | balbutiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | balbutitus, a, um eram |
| II sing. | balbutitus, a, um eras |
| III sing. | balbutitus, a, um erat |
| I plur. | balbutiti, ae, a eramus |
| II plur. | balbutiti, ae, a eratis |
| III plur. | balbutiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | balbutitus, a, um ero |
| II sing. | balbutitus, a, um eris |
| III sing. | balbutitus, a, um erit |
| I plur. | balbutiti, ae, a erimus |
| II plur. | balbutiti, ae, a eritis |
| III plur. | balbutiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | balbūtĭar |
| II sing. | balbūtiāris, balbūtiāre |
| III sing. | balbūtiātur |
| I plur. | balbūtiāmur |
| II plur. | balbūtiamĭni |
| III plur. | balbūtiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | balbūtīrer |
| II sing. | balbūtirēris, balbutivirēre |
| III sing. | balbūtirētur |
| I plur. | balbūtirēmur |
| II plur. | balbūtirēmini |
| III plur. | balbūtirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | balbutitus, a, um sim |
| II sing. | balbutitus, a, um sis |
| III sing. | balbutitus, a, um sit |
| I plur. | balbutiti, ae, a simus |
| II plur. | balbutiti, ae, a sitis |
| III plur. | balbutiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | balbutitus, a, um essem |
| II sing. | balbutitus, a, um esses |
| III sing. | balbutitus, a, um esset |
| I plur. | balbutiti, ae, a essemus |
| II plur. | balbutiti, ae, a essetis |
| III plur. | balbutiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | balbūtīre |
| II plur. | balbūtimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | balbūtītor |
| III sing. | balbūtītor |
| II plur. | |
| III plur. | balbūtiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| balbutitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| balbūtīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | balbutitus, a, um esse |
| Plurale: | balbutiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| balbutitum esse |
| GERUNDIVO |
| balbūtiendus, a, um |
| SUPIN |
| balbutitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:BALBUTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|