Déclinaison / Conjugueur latin
bĕnĕfăcĭo - Diathèse active
(bĕnĕfăcĭo, bĕnĕfăcis, benefeci, bĕnĕfăcĕre, benefactum)
verbe intransitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | bĕnĕfăcĭo |
| II sing. | bĕnĕfăcis |
| III sing. | bĕnĕfăcit |
| I plur. | bĕnĕfăcīmus |
| II plur. | bĕnĕfăcītis |
| III plur. | bĕnĕfăcĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | bĕnĕfăciēbam |
| II sing. | bĕnĕfăciēbas |
| III sing. | bĕnĕfăciēbat |
| I plur. | bĕnĕfăciebāmus |
| II plur. | bĕnĕfăciebātis |
| III plur. | bĕnĕfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | bĕnĕfăcĭam |
| II sing. | bĕnĕfăcĭes |
| III sing. | bĕnĕfăcĭet |
| I plur. | bĕnĕfăciēmus |
| II plur. | bĕnĕfăciētis |
| III plur. | bĕnĕfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | benefeci |
| II sing. | benefecisti |
| III sing. | benefecit |
| I plur. | benefecĭmus |
| II plur. | benefecistis |
| III plur. | benefecērunt, benefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | benefecĕram |
| II sing. | benefecĕras |
| III sing. | benefecĕrat |
| I plur. | benefecerāmus |
| II plur. | benefecerātis |
| III plur. | benefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | benefecĕro |
| II sing. | benefecĕris |
| III sing. | benefecĕrit |
| I plur. | benefecerĭmus |
| II plur. | benefecerĭtis |
| III plur. | benefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | bĕnĕfăcĭam |
| II sing. | bĕnĕfăcĭas |
| III sing. | bĕnĕfăcĭat |
| I plur. | bĕnĕfăciāmus |
| II plur. | bĕnĕfăciātis |
| III plur. | bĕnĕfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | bĕnĕfăcĕrem |
| II sing. | bĕnĕfăcĕres |
| III sing. | bĕnĕfăcĕret |
| I plur. | bĕnĕfăcerēmus |
| II plur. | bĕnĕfăcerētis |
| III plur. | bĕnĕfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | benefecĕrim |
| II sing. | benefecĕris |
| III sing. | benefecĕrit |
| I plur. | benefecerĭmus |
| II plur. | benefecerĭtis |
| III plur. | benefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | benefecissem |
| II sing. | benefecisses |
| III sing. | benefecisset |
| I plur. | benefecissēmus |
| II plur. | benefecissētis |
| III plur. | benefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | bĕnĕfăce, bĕnĕfăc |
| II plur. | bĕnĕfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | bĕnĕfăcĭto |
| III sing. | bĕnĕfăcĭto |
| II plur. | bĕnĕfăcitōte |
| III plur. | bĕnĕfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| bĕnĕfăciens, ientis |
| FUTUR |
| benefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| bĕnĕfăcĕre |
| PARFAIT |
| benefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | benefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | benefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | bĕnĕfăciendi |
| Datif: | bĕnĕfăciendo |
| Accusatif: | ad bĕnĕfăciendum |
| Ablatif: | bĕnĕfăciendo |
| SUPIN |
| benefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:BENEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|