Déclinaison / Conjugueur latin
circummitto - Diathèse active
(circummitto, circummittis, circummisi, circummittĕre, circummissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circummitto |
| II sing. | circummittis |
| III sing. | circummittit |
| I plur. | circummittĭmus |
| II plur. | circummittĭtis |
| III plur. | circummittunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circummittēbam |
| II sing. | circummittēbas |
| III sing. | circummittēbat |
| I plur. | circummittebāmus |
| II plur. | circummittebātis |
| III plur. | circummittēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circummittam |
| II sing. | circummittes |
| III sing. | circummittet |
| I plur. | circummittēmus |
| II plur. | circummittētis |
| III plur. | circummittent |
| PARFAIT |
| I sing. | circummisi |
| II sing. | circummisisti |
| III sing. | circummisit |
| I plur. | circummisĭmus |
| II plur. | circummisistis |
| III plur. | circummisērunt, circummisēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circummisĕram |
| II sing. | circummisĕras |
| III sing. | circummisĕrat |
| I plur. | circummiserāmus |
| II plur. | circummiserātis |
| III plur. | circummisĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circummisĕro |
| II sing. | circummisĕris |
| III sing. | circummisĕrit |
| I plur. | circummiserĭmus |
| II plur. | circummiserĭtis |
| III plur. | circummisĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circummittam |
| II sing. | circummittas |
| III sing. | circummittat |
| I plur. | circummittāmus |
| II plur. | circummittātis |
| III plur. | circummittant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circummittĕrem |
| II sing. | circummittĕres |
| III sing. | circummittĕret |
| I plur. | circummitterēmus |
| II plur. | circummitterētis |
| III plur. | circummittĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circummisĕrim |
| II sing. | circummisĕris |
| III sing. | circummisĕrit |
| I plur. | circummiserĭmus |
| II plur. | circummiserĭtis |
| III plur. | circummisĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circummisissem |
| II sing. | circummisisses |
| III sing. | circummisisset |
| I plur. | circummisissēmus |
| II plur. | circummisissētis |
| III plur. | circummisissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circummittĕ |
| II plur. | circummittĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circummittĭto |
| III sing. | circummittĭto |
| II plur. | circummittitōte |
| III plur. | circummittunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circummittens, entis |
| FUTUR |
| circummissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circummittĕre |
| PARFAIT |
| circummisisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circummissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circummissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circummittendi |
| Datif: | circummittendo |
| Accusatif: | ad circummittendum |
| Ablatif: | circummittendo |
| SUPIN |
| circummissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|