Déclinaison / Conjugueur latin
circummoenio - Diathèse active
(circummoenĭo, circummoenis, circummoenivi, circummoenīre, circummoenitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circummoenĭo |
| II sing. | circummoenis |
| III sing. | circummoenit |
| I plur. | circummoenīmus |
| II plur. | circummoenītis |
| III plur. | circummoenĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circummoeniēbam |
| II sing. | circummoeniēbas |
| III sing. | circummoeniēbat |
| I plur. | circummoeniebāmus |
| II plur. | circummoeniebātis |
| III plur. | circummoeniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circummoenĭam |
| II sing. | circummoenĭes |
| III sing. | circummoenĭet |
| I plur. | circummoeniēmus |
| II plur. | circummoeniētis |
| III plur. | circummoenĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | circummoenivi |
| II sing. | circummoenivisti |
| III sing. | circummoenivit |
| I plur. | circummoenivĭmus |
| II plur. | circummoenivistis |
| III plur. | circummoenivērunt, circummoenivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circummoenivĕram |
| II sing. | circummoenivĕras |
| III sing. | circummoenivĕrat |
| I plur. | circummoeniverāmus |
| II plur. | circummoeniverātis |
| III plur. | circummoenivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circummoenivĕro |
| II sing. | circummoenivĕris |
| III sing. | circummoenivĕrit |
| I plur. | circummoeniverĭmus |
| II plur. | circummoeniverĭtis |
| III plur. | circummoenivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circummoenĭam |
| II sing. | circummoenĭas |
| III sing. | circummoenĭat |
| I plur. | circummoeniāmus |
| II plur. | circummoeniātis |
| III plur. | circummoenĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circummoenīrem |
| II sing. | circummoenīres |
| III sing. | circummoenīret |
| I plur. | circummoenirēmus |
| II plur. | circummoenirētis |
| III plur. | circummoenīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circummoenivĕrim |
| II sing. | circummoenivĕris |
| III sing. | circummoenivĕrit |
| I plur. | circummoeniverĭmus |
| II plur. | circummoeniverĭtis |
| III plur. | circummoenivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circummoenivissem |
| II sing. | circummoenivisses |
| III sing. | circummoenivisset |
| I plur. | circummoenivissēmus |
| II plur. | circummoenivissētis |
| III plur. | circummoenivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circummoeni |
| II plur. | circummoenīte |
| FUTUR |
| II sing. | circummoenīto |
| III sing. | circummoenīto |
| II plur. | circummoenitōte |
| III plur. | circummoeniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circummoeniens, ientis |
| FUTUR |
| circummoenitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circummoenīre |
| PARFAIT |
| circummoenivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circummoenitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circummoenitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circummoeniendi |
| Datif: | circummoeniendo |
| Accusatif: | ad circummoeniendum |
| Ablatif: | circummoeniendo |
| SUPIN |
| circummoenitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMMOENIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|