Déclinaison / Conjugueur latin
circumplĭco - Diathèse active
(circumplĭco, circumplĭcas, circumplicavi, circumplĭcāre, circumplicatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumplĭco |
| II sing. | circumplĭcas |
| III sing. | circumplĭcat |
| I plur. | circumplĭcāmus |
| II plur. | circumplĭcātis |
| III plur. | circumplĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumplĭcābam |
| II sing. | circumplĭcābas |
| III sing. | circumplĭcābat |
| I plur. | circumplĭcabāmus |
| II plur. | circumplĭcabātis |
| III plur. | circumplĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumplĭcābo |
| II sing. | circumplĭcābis |
| III sing. | circumplĭcābit |
| I plur. | circumplĭcabĭmus |
| II plur. | circumplĭcabĭtis |
| III plur. | circumplĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | circumplicavi |
| II sing. | circumplicavisti |
| III sing. | circumplicavit |
| I plur. | circumplicavĭmus |
| II plur. | circumplicavistis |
| III plur. | circumplicavērunt, circumplicavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumplicavĕram |
| II sing. | circumplicavĕras |
| III sing. | circumplicavĕrat |
| I plur. | circumplicaverāmus |
| II plur. | circumplicaverātis |
| III plur. | circumplicavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumplicavĕro |
| II sing. | circumplicavĕris |
| III sing. | circumplicavĕrit |
| I plur. | circumplicaverĭmus |
| II plur. | circumplicaverĭtis |
| III plur. | circumplicavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumplĭcem |
| II sing. | circumplĭces |
| III sing. | circumplĭcet |
| I plur. | circumplĭcēmus |
| II plur. | circumplĭcētis |
| III plur. | circumplĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumplĭcārem |
| II sing. | circumplĭcāres |
| III sing. | circumplĭcāret |
| I plur. | circumplĭcarēmus |
| II plur. | circumplĭcarētis |
| III plur. | circumplĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumplicavĕrim |
| II sing. | circumplicavĕris |
| III sing. | circumplicavĕrit |
| I plur. | circumplicaverĭmus |
| II plur. | circumplicaverĭtis |
| III plur. | circumplicavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumplicavissem |
| II sing. | circumplicavisses |
| III sing. | circumplicavisset |
| I plur. | circumplicavissēmus |
| II plur. | circumplicavissētis |
| III plur. | circumplicavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumplĭca |
| II plur. | circumplĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | circumplĭcāto |
| III sing. | circumplĭcāto |
| II plur. | circumplĭcatōte |
| III plur. | circumplĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumplĭcans, antis |
| FUTUR |
| circumplicatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumplĭcāre |
| PARFAIT |
| circumplicavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumplicatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumplicatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumplĭcandi |
| Datif: | circumplĭcando |
| Accusatif: | ad circumplĭcandum |
| Ablatif: | circumplĭcando |
| SUPIN |
| circumplicatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMPLICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|