Déclinaison / Conjugueur latin
circumsisto - Diathèse active
(circumsisto, circumsistis, circumsistĕre, circumsteti)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumsisto |
| II sing. | circumsistis |
| III sing. | circumsistit |
| I plur. | circumsistĭmus |
| II plur. | circumsistĭtis |
| III plur. | circumsistunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumsistēbam |
| II sing. | circumsistēbas |
| III sing. | circumsistēbat |
| I plur. | circumsistebāmus |
| II plur. | circumsistebātis |
| III plur. | circumsistēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumsistam |
| II sing. | circumsistes |
| III sing. | circumsistet |
| I plur. | circumsistēmus |
| II plur. | circumsistētis |
| III plur. | circumsistent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumsteti o circumstiti |
| II sing. | circumstetisti o circumstitisti |
| III sing. | circumstetit o circumstitit |
| I plur. | circumstetĭmus o circumstitĭmus |
| II plur. | circumstetistis o circumstitistis |
| III plur. | circumstetērunt o circumstitērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumstetĕram o circumstitĕram |
| II sing. | circumstetĕras o circumstitĕras |
| III sing. | circumstetĕrat o circumstitĕrat |
| I plur. | circumsteterāmus o circumstiterāmus |
| II plur. | circumsteterātis o circumstiterātis |
| III plur. | circumstetĕrant o circumstitĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumstetĕro o circumstitĕro |
| II sing. | circumstetĕris o circumstitĕris |
| III sing. | circumstetĕrit o circumstitĕrit |
| I plur. | circumsteterĭmus o circumstiterĭmus |
| II plur. | circumsteterĭtis o circumstiterĭtis |
| III plur. | circumstetĕrint o circumstitĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumsistam |
| II sing. | circumsistas |
| III sing. | circumsistat |
| I plur. | circumsistāmus |
| II plur. | circumsistātis |
| III plur. | circumsistant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumsistĕrem |
| II sing. | circumsistĕres |
| III sing. | circumsistĕret |
| I plur. | circumsisterēmus |
| II plur. | circumsisterētis |
| III plur. | circumsistĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumstetĕrim o circumstitĕrim |
| II sing. | circumstetĕris o circumstitĕris |
| III sing. | circumstetĕrit o circumstitĕrit |
| I plur. | circumsteterĭmus o circumstiterĭmus |
| II plur. | circumsteterĭtis o circumstiterĭtis |
| III plur. | circumstetĕrint o circumstitĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumstetissem o circumstitissem |
| II sing. | circumstetisses o circumstitisses |
| III sing. | circumstetisset o circumstitisset |
| I plur. | circumstetissēmus o circumstitissēmus |
| II plur. | circumstetissētis o circumstitissētis |
| III plur. | circumstetissent o circumstitissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumsistĕ |
| II plur. | circumsistĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circumsistĭto |
| III sing. | circumsistĭto |
| II plur. | circumsistitōte |
| III plur. | circumsistunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumsistens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumsistĕre |
| PARFAIT |
| circumstetisse o circumstitisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumsistendi |
| Datif: | circumsistendo |
| Accusatif: | ad circumsistendum |
| Ablatif: | circumsistendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMSISTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|