Déclinaison / Conjugueur latin
collĭgor - Diathèse passive
(collĭgo, collĭgas, colligavi, collĭgāre, colligatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | collĭgor |
| II sing. | collĭgāris, collĭgāre |
| III sing. | collĭgātur |
| I plur. | collĭgāmur |
| II plur. | collĭgamĭni |
| III plur. | collĭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collĭgābar |
| II sing. | collĭgabāris, collĭgabāre |
| III sing. | collĭgabātur |
| I plur. | collĭgabāmur |
| II plur. | collĭgabamĭni |
| III plur. | collĭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | collĭgābor |
| II sing. | collĭgabĕris, collĭgabĕre |
| III sing. | collĭgabĭtur |
| I plur. | collĭgabĭmur |
| II plur. | collĭgabimĭni |
| III plur. | collĭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | colligatus, a, um sum |
| II sing. | colligatus, a, um es |
| III sing. | colligatus, a, um est |
| I plur. | colligati, ae, a sumus |
| II plur. | colligati, ae, a estis |
| III plur. | colligati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | colligatus, a, um eram |
| II sing. | colligatus, a, um eras |
| III sing. | colligatus, a, um erat |
| I plur. | colligati, ae, a eramus |
| II plur. | colligati, ae, a eratis |
| III plur. | colligati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | colligatus, a, um ero |
| II sing. | colligatus, a, um eris |
| III sing. | colligatus, a, um erit |
| I plur. | colligati, ae, a erimus |
| II plur. | colligati, ae, a eritis |
| III plur. | colligati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | collĭger |
| II sing. | collĭgēris, collĭgēre |
| III sing. | collĭgētur |
| I plur. | collĭgēmur |
| II plur. | collĭgemĭni |
| III plur. | collĭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collĭgārer |
| II sing. | collĭgarēris, collĭgarēre |
| III sing. | collĭgarētur |
| I plur. | collĭgarēmur |
| II plur. | collĭgaremĭni |
| III plur. | collĭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | colligatus, a, um sim |
| II sing. | colligatus, a, um sis |
| III sing. | colligatus, a, um sit |
| I plur. | colligati, ae, a simus |
| II plur. | colligati, ae, a sitis |
| III plur. | colligati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | colligatus, a, um essem |
| II sing. | colligatus, a, um esses |
| III sing. | colligatus, a, um esset |
| I plur. | colligati, ae, a essemus |
| II plur. | colligati, ae, a essetis |
| III plur. | colligati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | collĭgāre |
| II plur. | collĭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | collĭgātor |
| III sing. | collĭgātor |
| II plur. | |
| III plur. | collĭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| colligatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| collĭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | colligatus, a, um esse |
| Plurale: | colligati, ae, a esse |
| FUTUR |
| colligatum esse |
| GERUNDIVO |
| collĭgandus, a, um | |