Déclinaison / Conjugueur latin
commăcŭlor - Diathèse passive
(commăcŭlo, commăcŭlas, commaculavi, commăcŭlāre, commaculatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | commăcŭlor |
| II sing. | commăcŭlāris, commăcŭlāre |
| III sing. | commăcŭlātur |
| I plur. | commăcŭlāmur |
| II plur. | commăcŭlamĭni |
| III plur. | commăcŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commăcŭlābar |
| II sing. | commăcŭlabāris, commăcŭlabāre |
| III sing. | commăcŭlabātur |
| I plur. | commăcŭlabāmur |
| II plur. | commăcŭlabamĭni |
| III plur. | commăcŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commăcŭlābor |
| II sing. | commăcŭlabĕris, commăcŭlabĕre |
| III sing. | commăcŭlabĭtur |
| I plur. | commăcŭlabĭmur |
| II plur. | commăcŭlabimĭni |
| III plur. | commăcŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | commaculatus, a, um sum |
| II sing. | commaculatus, a, um es |
| III sing. | commaculatus, a, um est |
| I plur. | commaculati, ae, a sumus |
| II plur. | commaculati, ae, a estis |
| III plur. | commaculati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commaculatus, a, um eram |
| II sing. | commaculatus, a, um eras |
| III sing. | commaculatus, a, um erat |
| I plur. | commaculati, ae, a eramus |
| II plur. | commaculati, ae, a eratis |
| III plur. | commaculati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | commaculatus, a, um ero |
| II sing. | commaculatus, a, um eris |
| III sing. | commaculatus, a, um erit |
| I plur. | commaculati, ae, a erimus |
| II plur. | commaculati, ae, a eritis |
| III plur. | commaculati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | commăcŭler |
| II sing. | commăcŭlēris, commăcŭlēre |
| III sing. | commăcŭlētur |
| I plur. | commăcŭlēmur |
| II plur. | commăcŭlemĭni |
| III plur. | commăcŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commăcŭlārer |
| II sing. | commăcŭlarēris, commăcŭlarēre |
| III sing. | commăcŭlarētur |
| I plur. | commăcŭlarēmur |
| II plur. | commăcŭlaremĭni |
| III plur. | commăcŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | commaculatus, a, um sim |
| II sing. | commaculatus, a, um sis |
| III sing. | commaculatus, a, um sit |
| I plur. | commaculati, ae, a simus |
| II plur. | commaculati, ae, a sitis |
| III plur. | commaculati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commaculatus, a, um essem |
| II sing. | commaculatus, a, um esses |
| III sing. | commaculatus, a, um esset |
| I plur. | commaculati, ae, a essemus |
| II plur. | commaculati, ae, a essetis |
| III plur. | commaculati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commăcŭlāre |
| II plur. | commăcŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | commăcŭlātor |
| III sing. | commăcŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | commăcŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| commaculatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| commăcŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | commaculatus, a, um esse |
| Plurale: | commaculati, ae, a esse |
| FUTUR |
| commaculatum esse |
| GERUNDIVO |
| commăcŭlandus, a, um | |