Déclinaison / Conjugueur latin
commendor - Diathèse passive
(commendo, commendas, commendavi, commendāre, commendatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | commendor |
| II sing. | commendāris, commendāre |
| III sing. | commendātur |
| I plur. | commendāmur |
| II plur. | commendamĭni |
| III plur. | commendantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commendābar |
| II sing. | commendabāris, commendabāre |
| III sing. | commendabātur |
| I plur. | commendabāmur |
| II plur. | commendabamĭni |
| III plur. | commendabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commendābor |
| II sing. | commendabĕris, commendabĕre |
| III sing. | commendabĭtur |
| I plur. | commendabĭmur |
| II plur. | commendabimĭni |
| III plur. | commendabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | commendatus, a, um sum |
| II sing. | commendatus, a, um es |
| III sing. | commendatus, a, um est |
| I plur. | commendati, ae, a sumus |
| II plur. | commendati, ae, a estis |
| III plur. | commendati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commendatus, a, um eram |
| II sing. | commendatus, a, um eras |
| III sing. | commendatus, a, um erat |
| I plur. | commendati, ae, a eramus |
| II plur. | commendati, ae, a eratis |
| III plur. | commendati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | commendatus, a, um ero |
| II sing. | commendatus, a, um eris |
| III sing. | commendatus, a, um erit |
| I plur. | commendati, ae, a erimus |
| II plur. | commendati, ae, a eritis |
| III plur. | commendati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | commender |
| II sing. | commendēris, commendēre |
| III sing. | commendētur |
| I plur. | commendēmur |
| II plur. | commendemĭni |
| III plur. | commendentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commendārer |
| II sing. | commendarēris, commendarēre |
| III sing. | commendarētur |
| I plur. | commendarēmur |
| II plur. | commendaremĭni |
| III plur. | commendarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | commendatus, a, um sim |
| II sing. | commendatus, a, um sis |
| III sing. | commendatus, a, um sit |
| I plur. | commendati, ae, a simus |
| II plur. | commendati, ae, a sitis |
| III plur. | commendati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commendatus, a, um essem |
| II sing. | commendatus, a, um esses |
| III sing. | commendatus, a, um esset |
| I plur. | commendati, ae, a essemus |
| II plur. | commendati, ae, a essetis |
| III plur. | commendati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commendāre |
| II plur. | commendamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | commendātor |
| III sing. | commendātor |
| II plur. | |
| III plur. | commendantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| commendatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| commendāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | commendatus, a, um esse |
| Plurale: | commendati, ae, a esse |
| FUTUR |
| commendatum esse |
| GERUNDIVO |
| commendandus, a, um | |