Déclinaison / Conjugueur latin
commĭnor - Diathèse active
(commĭnor, commĭnāris, commĭnāri, comminatus, comminatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | commĭnor |
| II sing. | commĭnāris, commĭnāre |
| III sing. | commĭnātur |
| I plur. | commĭnāmur |
| II plur. | commĭnamĭni |
| III plur. | commĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commĭnābar |
| II sing. | commĭnabāris, commĭnabāre |
| III sing. | commĭnabātur |
| I plur. | commĭnabāmur |
| II plur. | commĭnabamĭni |
| III plur. | commĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commĭnābor |
| II sing. | commĭnabĕris, commĭnabĕre |
| III sing. | commĭnabĭtur |
| I plur. | commĭnabĭmur |
| II plur. | commĭnabimĭni |
| III plur. | commĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | comminatus, a, um sum |
| II sing. | comminatus, a, um es |
| III sing. | comminatus, a, um est |
| I plur. | comminati, ae, a sumus |
| II plur. | comminati, ae, a estis |
| III plur. | comminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | comminatus, a, um eram |
| II sing. | comminatus, a, um eras |
| III sing. | comminatus, a, um erat |
| I plur. | comminati, ae, a eramus |
| II plur. | comminati, ae, a eratis |
| III plur. | comminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | comminatus, a, um ero |
| II sing. | comminatus, a, um eris |
| III sing. | comminatus, a, um erit |
| I plur. | comminati, ae, a erimus |
| II plur. | comminati, ae, a eritis |
| III plur. | comminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | commĭner |
| II sing. | commĭnēris, commĭnēre |
| III sing. | commĭnētur |
| I plur. | commĭnēmur |
| II plur. | commĭnemĭni |
| III plur. | commĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commĭnārer |
| II sing. | commĭnarēris, commĭnarēre |
| III sing. | commĭnarētur |
| I plur. | commĭnarēmur |
| II plur. | commĭnaremĭni |
| III plur. | commĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | comminatus, a, um sim |
| II sing. | comminatus, a, um sis |
| III sing. | comminatus, a, um sit |
| I plur. | comminati, ae, a simus |
| II plur. | comminati, ae, a sitis |
| III plur. | comminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | comminatus, a, um essem |
| II sing. | comminatus, a, um esses |
| III sing. | comminatus, a, um esset |
| I plur. | comminati, ae, a essemus |
| II plur. | comminati, ae, a essetis |
| III plur. | comminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commĭnāre |
| II plur. | commĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | commĭnātor |
| III sing. | commĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | commĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| commĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | comminatus, a, um esse |
| Plurale: | comminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | comminatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | comminatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| commĭnans, antis |
| FUTUR |
| comminatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | comminatum |
| Passivo: | comminatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | commĭnandi |
| Datif: | commĭnando |
| Accusatif: | commĭnandum |
| Ablatif: | commĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| commĭnandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMINOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|