Déclinaison / Conjugueur latin
commŏnĕor - Diathèse passive
(commŏnĕo, commŏnes, commonui, commŏnēre, commonitum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | commŏnĕor |
| II sing. | commŏnēris, commŏnēre |
| III sing. | commŏnētur |
| I plur. | commŏnēmur |
| II plur. | commŏnemĭni |
| III plur. | commŏnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commŏnēbar |
| II sing. | commŏnebāris |
| III sing. | commŏnebātur |
| I plur. | commŏnebāmur |
| II plur. | commŏnebamĭni |
| III plur. | commŏnebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commŏnēbor |
| II sing. | commŏnebĕris, commŏnebĕre |
| III sing. | commŏnebĭtur |
| I plur. | commŏnebĭmur |
| II plur. | commŏnebimĭni |
| III plur. | commŏnebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | commonitus, a, um sum |
| II sing. | commonitus, a, um es |
| III sing. | commonitus, a, um est |
| I plur. | commoniti, ae, a sumus |
| II plur. | commoniti, ae, a estis |
| III plur. | commoniti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commonitus, a, um eram |
| II sing. | commonitus, a, um eras |
| III sing. | commonitus, a, um erat |
| I plur. | commoniti, ae, a eramus |
| II plur. | commoniti, ae, a eratis |
| III plur. | commoniti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | commonitus, a, um ero |
| II sing. | commonitus, a, um eris |
| III sing. | commonitus, a, um erit |
| I plur. | commoniti, ae, a erimus |
| II plur. | commoniti, ae, a eritis |
| III plur. | commoniti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | commŏnĕar |
| II sing. | commŏneāris, commŏneāre |
| III sing. | commŏneātur |
| I plur. | commŏneāmur |
| II plur. | commŏneamĭni |
| III plur. | commŏneantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commŏnērer |
| II sing. | commŏnerēris, commŏnerēre |
| III sing. | commŏnerētur |
| I plur. | commŏnerēmur |
| II plur. | commŏneremĭni |
| III plur. | commŏnerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | commonitus, a, um sim |
| II sing. | commonitus, a, um sis |
| III sing. | commonitus, a, um sit |
| I plur. | commoniti, ae, a simus |
| II plur. | commoniti, ae, a sitis |
| III plur. | commoniti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commonitus, a, um essem |
| II sing. | commonitus, a, um esses |
| III sing. | commonitus, a, um esset |
| I plur. | commoniti, ae, a essemus |
| II plur. | commoniti, ae, a essetis |
| III plur. | commoniti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commŏnēre |
| II plur. | commŏnemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | commŏnētor |
| III sing. | commŏnētor |
| II plur. | |
| III plur. | commŏnentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| commonitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| commŏnēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | commonitus, a, um esse |
| Plurale: | commoniti, ae, a esse |
| FUTUR |
| commonitum esse |
| GERUNDIVO |
| commŏnendus, a, um |
| SUPIN |
| commonitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMONEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|