Déclinaison / Conjugueur latin
comporto - Diathèse active
(comporto, comportas, comportavi, comportāre, comportatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | comporto |
| II sing. | comportas |
| III sing. | comportat |
| I plur. | comportāmus |
| II plur. | comportātis |
| III plur. | comportant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | comportābam |
| II sing. | comportābas |
| III sing. | comportābat |
| I plur. | comportabāmus |
| II plur. | comportabātis |
| III plur. | comportābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | comportābo |
| II sing. | comportābis |
| III sing. | comportābit |
| I plur. | comportabĭmus |
| II plur. | comportabĭtis |
| III plur. | comportābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | comportavi |
| II sing. | comportavisti |
| III sing. | comportavit |
| I plur. | comportavĭmus |
| II plur. | comportavistis |
| III plur. | comportavērunt, comportavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | comportavĕram |
| II sing. | comportavĕras |
| III sing. | comportavĕrat |
| I plur. | comportaverāmus |
| II plur. | comportaverātis |
| III plur. | comportavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | comportavĕro |
| II sing. | comportavĕris |
| III sing. | comportavĕrit |
| I plur. | comportaverĭmus |
| II plur. | comportaverĭtis |
| III plur. | comportavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | comportem |
| II sing. | comportes |
| III sing. | comportet |
| I plur. | comportēmus |
| II plur. | comportētis |
| III plur. | comportent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | comportārem |
| II sing. | comportāres |
| III sing. | comportāret |
| I plur. | comportarēmus |
| II plur. | comportarētis |
| III plur. | comportārent |
| PARFAIT |
| I sing. | comportavĕrim |
| II sing. | comportavĕris |
| III sing. | comportavĕrit |
| I plur. | comportaverĭmus |
| II plur. | comportaverĭtis |
| III plur. | comportavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | comportavissem |
| II sing. | comportavisses |
| III sing. | comportavisset |
| I plur. | comportavissēmus |
| II plur. | comportavissētis |
| III plur. | comportavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | comporta |
| II plur. | comportāte |
| FUTUR |
| II sing. | comportāto |
| III sing. | comportāto |
| II plur. | comportatōte |
| III plur. | comportanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| comportans, antis |
| FUTUR |
| comportatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| comportāre |
| PARFAIT |
| comportavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | comportatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | comportatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | comportandi |
| Datif: | comportando |
| Accusatif: | ad comportandum |
| Ablatif: | comportando |
| SUPIN |
| comportatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMPORTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|