Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | compŏs |
| Gen. | compotis |
| Dat. | compoti |
| Acc. | compotem |
| Abl. | compote |
| Voc. | compŏs |
| PLURIEL |
| Nom. | compotes |
| Gen. | compotum |
| Dat. | compotĭbus |
| Acc. | compotes |
| Abl. | compotĭbus |
| Voc. | compotes |
| SINGULIER |
| Nom. | compŏs |
| Gen. | compotis |
| Dat. | compoti |
| Acc. | compotem |
| Abl. | compote |
| Voc. | compŏs |
| PLURIEL |
| Nom. | compotes |
| Gen. | compotum |
| Dat. | compotĭbus |
| Acc. | compotes |
| Abl. | compotĭbus |
| Voc. | compotes |
| SINGULIER |
| Nom. | compŏs |
| Gen. | compotis |
| Dat. | compoti |
| Acc. | compŏs |
| Abl. | compote |
| Voc. | compŏs |
| PLURIEL |
| Nom. | compotĭa |
| Gen. | compotum |
| Dat. | compotĭbus |
| Acc. | compotĭa |
| Abl. | compotĭbus | |