Déclinaison / Conjugueur latin
compŏtĭor - Diathèse passive
(compŏtĭo, compŏtis, compotivi, compŏtīre, compotitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | compŏtĭor |
| II sing. | compŏtīris, compŏtīre |
| III sing. | compŏtītur |
| I plur. | compŏtīmur |
| II plur. | compŏtimĭni |
| III plur. | compŏtiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | compŏtiēbar |
| II sing. | compŏtiebāris, compŏtiebāre |
| III sing. | compŏtiebātur |
| I plur. | compŏtiebāmur |
| II plur. | compŏtiebamĭni |
| III plur. | compŏtiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | compŏtĭar |
| II sing. | compŏtiēris, compŏtiēre |
| III sing. | compŏtiētur |
| I plur. | compŏtiēmur |
| II plur. | compŏtiemĭni |
| III plur. | compŏtientur |
| PARFAIT |
| I sing. | compotitus, a, um sum |
| II sing. | compotitus, a, um es |
| III sing. | compotitus, a, um est |
| I plur. | compotiti, ae, a sumus |
| II plur. | compotiti, ae, a estis |
| III plur. | compotiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | compotitus, a, um eram |
| II sing. | compotitus, a, um eras |
| III sing. | compotitus, a, um erat |
| I plur. | compotiti, ae, a eramus |
| II plur. | compotiti, ae, a eratis |
| III plur. | compotiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | compotitus, a, um ero |
| II sing. | compotitus, a, um eris |
| III sing. | compotitus, a, um erit |
| I plur. | compotiti, ae, a erimus |
| II plur. | compotiti, ae, a eritis |
| III plur. | compotiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | compŏtĭar |
| II sing. | compŏtiāris, compŏtiāre |
| III sing. | compŏtiātur |
| I plur. | compŏtiāmur |
| II plur. | compŏtiamĭni |
| III plur. | compŏtiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | compŏtīrer |
| II sing. | compŏtirēris, compotivirēre |
| III sing. | compŏtirētur |
| I plur. | compŏtirēmur |
| II plur. | compŏtirēmini |
| III plur. | compŏtirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | compotitus, a, um sim |
| II sing. | compotitus, a, um sis |
| III sing. | compotitus, a, um sit |
| I plur. | compotiti, ae, a simus |
| II plur. | compotiti, ae, a sitis |
| III plur. | compotiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | compotitus, a, um essem |
| II sing. | compotitus, a, um esses |
| III sing. | compotitus, a, um esset |
| I plur. | compotiti, ae, a essemus |
| II plur. | compotiti, ae, a essetis |
| III plur. | compotiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | compŏtīre |
| II plur. | compŏtimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | compŏtītor |
| III sing. | compŏtītor |
| II plur. | |
| III plur. | compŏtiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| compotitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| compŏtīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | compotitus, a, um esse |
| Plurale: | compotiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| compotitum esse |
| GERUNDIVO |
| compŏtiendus, a, um |
| SUPIN |
| compotitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMPOTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|