Déclinaison / Conjugueur latin
conbĭbor - Diathèse passive
(conbĭbo, conbĭbis, conbibi, conbĭbĕre, conbibitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conbĭbor |
| II sing. | conbĭbĕris, conbĭbĕre |
| III sing. | conbĭbĭtur |
| I plur. | conbĭbĭmur |
| II plur. | conbĭbimĭni |
| III plur. | conbĭbuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conbĭbēbar |
| II sing. | conbĭbebāris, conbĭbebāre |
| III sing. | conbĭbebātur |
| I plur. | conbĭbebāmur |
| II plur. | conbĭbebamĭni |
| III plur. | conbĭbebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conbĭbar |
| II sing. | conbĭbēris, conbĭbēre |
| III sing. | conbĭbētur |
| I plur. | conbĭbēmur |
| II plur. | conbĭbemĭni |
| III plur. | conbĭbentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um sum |
| II sing. | conbibitus, a, um es |
| III sing. | conbibitus, a, um est |
| I plur. | conbibiti, ae, a sumus |
| II plur. | conbibiti, ae, a estis |
| III plur. | conbibiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um eram |
| II sing. | conbibitus, a, um eras |
| III sing. | conbibitus, a, um erat |
| I plur. | conbibiti, ae, a eramus |
| II plur. | conbibiti, ae, a eratis |
| III plur. | conbibiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conbibitus, a, um ero |
| II sing. | conbibitus, a, um eris |
| III sing. | conbibitus, a, um erit |
| I plur. | conbibiti, ae, a erimus |
| II plur. | conbibiti, ae, a eritis |
| III plur. | conbibiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conbĭbar |
| II sing. | conbĭbāris, conbĭbāre |
| III sing. | conbĭbātur |
| I plur. | conbĭbāmur |
| II plur. | conbĭbamĭni |
| III plur. | conbĭbantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conbĭbĕrer |
| II sing. | conbĭberēris, conbĭberēre |
| III sing. | conbĭberētur |
| I plur. | conbĭberēmur |
| II plur. | conbĭberemĭni |
| III plur. | conbĭberentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um sim |
| II sing. | conbibitus, a, um sis |
| III sing. | conbibitus, a, um sit |
| I plur. | conbibiti, ae, a simus |
| II plur. | conbibiti, ae, a sitis |
| III plur. | conbibiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um essem |
| II sing. | conbibitus, a, um esses |
| III sing. | conbibitus, a, um esset |
| I plur. | conbibiti, ae, a essemus |
| II plur. | conbibiti, ae, a essetis |
| III plur. | conbibiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conbĭbĕre |
| II plur. | conbĭbĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | conbĭbĭtor |
| III sing. | conbĭbĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | conbĭbuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conbibitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conbĭbi |
| PARFAIT |
| Singolare: | conbibitus, a, um esse |
| Plurale: | conbibiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conbibitum esse |
| GERUNDIVO |
| conbĭbendus, a, um |
| SUPIN |
| conbibitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONBIBOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|