Déclinaison / Conjugueur latin
concălĕfăcĭo - Diathèse active
(concălĕfăcĭo, concălĕfăcis, concalefeci, concălĕfăcĕre, concalefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | concălĕfăcĭo |
| II sing. | concălĕfăcis |
| III sing. | concălĕfăcit |
| I plur. | concălĕfăcīmus |
| II plur. | concălĕfăcītis |
| III plur. | concălĕfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concălĕfăciēbam |
| II sing. | concălĕfăciēbas |
| III sing. | concălĕfăciēbat |
| I plur. | concălĕfăciebāmus |
| II plur. | concălĕfăciebātis |
| III plur. | concălĕfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concălĕfăcĭam |
| II sing. | concălĕfăcĭes |
| III sing. | concălĕfăcĭet |
| I plur. | concălĕfăciēmus |
| II plur. | concălĕfăciētis |
| III plur. | concălĕfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | concalefeci |
| II sing. | concalefecisti |
| III sing. | concalefecit |
| I plur. | concalefecĭmus |
| II plur. | concalefecistis |
| III plur. | concalefecērunt, concalefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concalefecĕram |
| II sing. | concalefecĕras |
| III sing. | concalefecĕrat |
| I plur. | concalefecerāmus |
| II plur. | concalefecerātis |
| III plur. | concalefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concalefecĕro |
| II sing. | concalefecĕris |
| III sing. | concalefecĕrit |
| I plur. | concalefecerĭmus |
| II plur. | concalefecerĭtis |
| III plur. | concalefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | concălĕfăcĭam |
| II sing. | concălĕfăcĭas |
| III sing. | concălĕfăcĭat |
| I plur. | concălĕfăciāmus |
| II plur. | concălĕfăciātis |
| III plur. | concălĕfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concălĕfăcĕrem |
| II sing. | concălĕfăcĕres |
| III sing. | concălĕfăcĕret |
| I plur. | concălĕfăcerēmus |
| II plur. | concălĕfăcerētis |
| III plur. | concălĕfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | concalefecĕrim |
| II sing. | concalefecĕris |
| III sing. | concalefecĕrit |
| I plur. | concalefecerĭmus |
| II plur. | concalefecerĭtis |
| III plur. | concalefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concalefecissem |
| II sing. | concalefecisses |
| III sing. | concalefecisset |
| I plur. | concalefecissēmus |
| II plur. | concalefecissētis |
| III plur. | concalefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concălĕfăce, concălĕfăc |
| II plur. | concălĕfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | concălĕfăcĭto |
| III sing. | concălĕfăcĭto |
| II plur. | concălĕfăcitōte |
| III plur. | concălĕfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| concălĕfăciens, ientis |
| FUTUR |
| concalefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| concălĕfăcĕre |
| PARFAIT |
| concalefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | concalefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | concalefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | concălĕfăciendi |
| Datif: | concălĕfăciendo |
| Accusatif: | ad concălĕfăciendum |
| Ablatif: | concălĕfăciendo |
| SUPIN |
| concalefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCALEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|