Déclinaison / Conjugueur latin
concŭpiscor - Diathèse passive
(concŭpisco, concŭpiscis, concupii, concŭpiscĕre, concupitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | concŭpiscor |
| II sing. | concŭpiscĕris, concŭpiscĕre |
| III sing. | concŭpiscĭtur |
| I plur. | concŭpiscĭmur |
| II plur. | concŭpiscimĭni |
| III plur. | concŭpiscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concŭpiscēbar |
| II sing. | concŭpiscebāris, concŭpiscebāre |
| III sing. | concŭpiscebātur |
| I plur. | concŭpiscebāmur |
| II plur. | concŭpiscebamĭni |
| III plur. | concŭpiscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concŭpiscar |
| II sing. | concŭpiscēris, concŭpiscēre |
| III sing. | concŭpiscētur |
| I plur. | concŭpiscēmur |
| II plur. | concŭpiscemĭni |
| III plur. | concŭpiscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | concupitus, a, um sum |
| II sing. | concupitus, a, um es |
| III sing. | concupitus, a, um est |
| I plur. | concupiti, ae, a sumus |
| II plur. | concupiti, ae, a estis |
| III plur. | concupiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concupitus, a, um eram |
| II sing. | concupitus, a, um eras |
| III sing. | concupitus, a, um erat |
| I plur. | concupiti, ae, a eramus |
| II plur. | concupiti, ae, a eratis |
| III plur. | concupiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concupitus, a, um ero |
| II sing. | concupitus, a, um eris |
| III sing. | concupitus, a, um erit |
| I plur. | concupiti, ae, a erimus |
| II plur. | concupiti, ae, a eritis |
| III plur. | concupiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | concŭpiscar |
| II sing. | concŭpiscāris, concŭpiscāre |
| III sing. | concŭpiscātur |
| I plur. | concŭpiscāmur |
| II plur. | concŭpiscamĭni |
| III plur. | concŭpiscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concŭpiscĕrer |
| II sing. | concŭpiscerēris, concŭpiscerēre |
| III sing. | concŭpiscerētur |
| I plur. | concŭpiscerēmur |
| II plur. | concŭpisceremĭni |
| III plur. | concŭpiscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | concupitus, a, um sim |
| II sing. | concupitus, a, um sis |
| III sing. | concupitus, a, um sit |
| I plur. | concupiti, ae, a simus |
| II plur. | concupiti, ae, a sitis |
| III plur. | concupiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concupitus, a, um essem |
| II sing. | concupitus, a, um esses |
| III sing. | concupitus, a, um esset |
| I plur. | concupiti, ae, a essemus |
| II plur. | concupiti, ae, a essetis |
| III plur. | concupiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concŭpiscĕre |
| II plur. | concŭpiscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | concŭpiscĭtor |
| III sing. | concŭpiscĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | concŭpiscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| concupitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| concŭpisci |
| PARFAIT |
| Singolare: | concupitus, a, um esse |
| Plurale: | concupiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| concupitum esse |
| GERUNDIVO |
| concŭpiscendus, a, um |
| SUPIN |
| concupitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCUPISCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|