Déclinaison / Conjugueur latin
concurvor - Diathèse passive
(concurvo, concurvas, concurvavi, concurvāre, concurvatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | concurvor |
| II sing. | concurvāris, concurvāre |
| III sing. | concurvātur |
| I plur. | concurvāmur |
| II plur. | concurvamĭni |
| III plur. | concurvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concurvābar |
| II sing. | concurvabāris, concurvabāre |
| III sing. | concurvabātur |
| I plur. | concurvabāmur |
| II plur. | concurvabamĭni |
| III plur. | concurvabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concurvābor |
| II sing. | concurvabĕris, concurvabĕre |
| III sing. | concurvabĭtur |
| I plur. | concurvabĭmur |
| II plur. | concurvabimĭni |
| III plur. | concurvabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | concurvatus, a, um sum |
| II sing. | concurvatus, a, um es |
| III sing. | concurvatus, a, um est |
| I plur. | concurvati, ae, a sumus |
| II plur. | concurvati, ae, a estis |
| III plur. | concurvati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concurvatus, a, um eram |
| II sing. | concurvatus, a, um eras |
| III sing. | concurvatus, a, um erat |
| I plur. | concurvati, ae, a eramus |
| II plur. | concurvati, ae, a eratis |
| III plur. | concurvati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concurvatus, a, um ero |
| II sing. | concurvatus, a, um eris |
| III sing. | concurvatus, a, um erit |
| I plur. | concurvati, ae, a erimus |
| II plur. | concurvati, ae, a eritis |
| III plur. | concurvati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | concurver |
| II sing. | concurvēris, concurvēre |
| III sing. | concurvētur |
| I plur. | concurvēmur |
| II plur. | concurvemĭni |
| III plur. | concurventur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concurvārer |
| II sing. | concurvarēris, concurvarēre |
| III sing. | concurvarētur |
| I plur. | concurvarēmur |
| II plur. | concurvaremĭni |
| III plur. | concurvarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | concurvatus, a, um sim |
| II sing. | concurvatus, a, um sis |
| III sing. | concurvatus, a, um sit |
| I plur. | concurvati, ae, a simus |
| II plur. | concurvati, ae, a sitis |
| III plur. | concurvati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concurvatus, a, um essem |
| II sing. | concurvatus, a, um esses |
| III sing. | concurvatus, a, um esset |
| I plur. | concurvati, ae, a essemus |
| II plur. | concurvati, ae, a essetis |
| III plur. | concurvati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concurvāre |
| II plur. | concurvamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | concurvātor |
| III sing. | concurvātor |
| II plur. | |
| III plur. | concurvantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| concurvatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| concurvāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | concurvatus, a, um esse |
| Plurale: | concurvati, ae, a esse |
| FUTUR |
| concurvatum esse |
| GERUNDIVO |
| concurvandus, a, um | |