Déclinaison / Conjugueur latin
condemno - Diathèse active
(condemno, condemnas, condemnavi, condemnāre, condemnatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | condemno |
| II sing. | condemnas |
| III sing. | condemnat |
| I plur. | condemnāmus |
| II plur. | condemnātis |
| III plur. | condemnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condemnābam |
| II sing. | condemnābas |
| III sing. | condemnābat |
| I plur. | condemnabāmus |
| II plur. | condemnabātis |
| III plur. | condemnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | condemnābo |
| II sing. | condemnābis |
| III sing. | condemnābit |
| I plur. | condemnabĭmus |
| II plur. | condemnabĭtis |
| III plur. | condemnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | condemnavi |
| II sing. | condemnavisti |
| III sing. | condemnavit |
| I plur. | condemnavĭmus |
| II plur. | condemnavistis |
| III plur. | condemnavērunt, condemnavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condemnavĕram |
| II sing. | condemnavĕras |
| III sing. | condemnavĕrat |
| I plur. | condemnaverāmus |
| II plur. | condemnaverātis |
| III plur. | condemnavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | condemnavĕro |
| II sing. | condemnavĕris |
| III sing. | condemnavĕrit |
| I plur. | condemnaverĭmus |
| II plur. | condemnaverĭtis |
| III plur. | condemnavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | condemnem |
| II sing. | condemnes |
| III sing. | condemnet |
| I plur. | condemnēmus |
| II plur. | condemnētis |
| III plur. | condemnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condemnārem |
| II sing. | condemnāres |
| III sing. | condemnāret |
| I plur. | condemnarēmus |
| II plur. | condemnarētis |
| III plur. | condemnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | condemnavĕrim |
| II sing. | condemnavĕris |
| III sing. | condemnavĕrit |
| I plur. | condemnaverĭmus |
| II plur. | condemnaverĭtis |
| III plur. | condemnavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condemnavissem |
| II sing. | condemnavisses |
| III sing. | condemnavisset |
| I plur. | condemnavissēmus |
| II plur. | condemnavissētis |
| III plur. | condemnavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | condemna |
| II plur. | condemnāte |
| FUTUR |
| II sing. | condemnāto |
| III sing. | condemnāto |
| II plur. | condemnatōte |
| III plur. | condemnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| condemnans, antis |
| FUTUR |
| condemnatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| condemnāre |
| PARFAIT |
| condemnavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | condemnatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | condemnatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | condemnandi |
| Datif: | condemnando |
| Accusatif: | ad condemnandum |
| Ablatif: | condemnando |
| SUPIN |
| condemnatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONDEMNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|