Déclinaison / Conjugueur latin
condemnor - Diathèse passive
(condemno, condemnas, condemnavi, condemnāre, condemnatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | condemnor |
| II sing. | condemnāris, condemnāre |
| III sing. | condemnātur |
| I plur. | condemnāmur |
| II plur. | condemnamĭni |
| III plur. | condemnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condemnābar |
| II sing. | condemnabāris, condemnabāre |
| III sing. | condemnabātur |
| I plur. | condemnabāmur |
| II plur. | condemnabamĭni |
| III plur. | condemnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | condemnābor |
| II sing. | condemnabĕris, condemnabĕre |
| III sing. | condemnabĭtur |
| I plur. | condemnabĭmur |
| II plur. | condemnabimĭni |
| III plur. | condemnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | condemnatus, a, um sum |
| II sing. | condemnatus, a, um es |
| III sing. | condemnatus, a, um est |
| I plur. | condemnati, ae, a sumus |
| II plur. | condemnati, ae, a estis |
| III plur. | condemnati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condemnatus, a, um eram |
| II sing. | condemnatus, a, um eras |
| III sing. | condemnatus, a, um erat |
| I plur. | condemnati, ae, a eramus |
| II plur. | condemnati, ae, a eratis |
| III plur. | condemnati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | condemnatus, a, um ero |
| II sing. | condemnatus, a, um eris |
| III sing. | condemnatus, a, um erit |
| I plur. | condemnati, ae, a erimus |
| II plur. | condemnati, ae, a eritis |
| III plur. | condemnati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | condemner |
| II sing. | condemnēris, condemnēre |
| III sing. | condemnētur |
| I plur. | condemnēmur |
| II plur. | condemnemĭni |
| III plur. | condemnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condemnārer |
| II sing. | condemnarēris, condemnarēre |
| III sing. | condemnarētur |
| I plur. | condemnarēmur |
| II plur. | condemnaremĭni |
| III plur. | condemnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | condemnatus, a, um sim |
| II sing. | condemnatus, a, um sis |
| III sing. | condemnatus, a, um sit |
| I plur. | condemnati, ae, a simus |
| II plur. | condemnati, ae, a sitis |
| III plur. | condemnati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condemnatus, a, um essem |
| II sing. | condemnatus, a, um esses |
| III sing. | condemnatus, a, um esset |
| I plur. | condemnati, ae, a essemus |
| II plur. | condemnati, ae, a essetis |
| III plur. | condemnati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | condemnāre |
| II plur. | condemnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | condemnātor |
| III sing. | condemnātor |
| II plur. | |
| III plur. | condemnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| condemnatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| condemnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | condemnatus, a, um esse |
| Plurale: | condemnati, ae, a esse |
| FUTUR |
| condemnatum esse |
| GERUNDIVO |
| condemnandus, a, um | |