Déclinaison / Conjugueur latin
condŏcefăcĭo - Diathèse active
(condŏcefăcĭo, condŏcefăcis, condocefeci, condŏcefăcĕre, condocefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | condŏcefăcĭo |
| II sing. | condŏcefăcis |
| III sing. | condŏcefăcit |
| I plur. | condŏcefăcīmus |
| II plur. | condŏcefăcītis |
| III plur. | condŏcefăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condŏcefăciēbam |
| II sing. | condŏcefăciēbas |
| III sing. | condŏcefăciēbat |
| I plur. | condŏcefăciebāmus |
| II plur. | condŏcefăciebātis |
| III plur. | condŏcefăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | condŏcefăcĭam |
| II sing. | condŏcefăcĭes |
| III sing. | condŏcefăcĭet |
| I plur. | condŏcefăciēmus |
| II plur. | condŏcefăciētis |
| III plur. | condŏcefăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | condocefeci |
| II sing. | condocefecisti |
| III sing. | condocefecit |
| I plur. | condocefecĭmus |
| II plur. | condocefecistis |
| III plur. | condocefecērunt, condocefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condocefecĕram |
| II sing. | condocefecĕras |
| III sing. | condocefecĕrat |
| I plur. | condocefecerāmus |
| II plur. | condocefecerātis |
| III plur. | condocefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | condocefecĕro |
| II sing. | condocefecĕris |
| III sing. | condocefecĕrit |
| I plur. | condocefecerĭmus |
| II plur. | condocefecerĭtis |
| III plur. | condocefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | condŏcefăcĭam |
| II sing. | condŏcefăcĭas |
| III sing. | condŏcefăcĭat |
| I plur. | condŏcefăciāmus |
| II plur. | condŏcefăciātis |
| III plur. | condŏcefăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condŏcefăcĕrem |
| II sing. | condŏcefăcĕres |
| III sing. | condŏcefăcĕret |
| I plur. | condŏcefăcerēmus |
| II plur. | condŏcefăcerētis |
| III plur. | condŏcefăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | condocefecĕrim |
| II sing. | condocefecĕris |
| III sing. | condocefecĕrit |
| I plur. | condocefecerĭmus |
| II plur. | condocefecerĭtis |
| III plur. | condocefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condocefecissem |
| II sing. | condocefecisses |
| III sing. | condocefecisset |
| I plur. | condocefecissēmus |
| II plur. | condocefecissētis |
| III plur. | condocefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | condŏcefăce, condŏcefăc |
| II plur. | condŏcefăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | condŏcefăcĭto |
| III sing. | condŏcefăcĭto |
| II plur. | condŏcefăcitōte |
| III plur. | condŏcefăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| condŏcefăciens, ientis |
| FUTUR |
| condocefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| condŏcefăcĕre |
| PARFAIT |
| condocefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | condocefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | condocefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | condŏcefăciendi |
| Datif: | condŏcefăciendo |
| Accusatif: | ad condŏcefăciendum |
| Ablatif: | condŏcefăciendo |
| SUPIN |
| condocefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONDOCEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|